هوش مصنوعی: می‌گوید که من تنها به خاطر زیبایی و جلوه تو در این لحظه مست نیستم، بلکه سال‌هاست که به خاطر این شراب قدیمی مست و غرق در این حال هستم.

هوش مصنوعی: در این فصل بهار نمی‌دانم چه حال و روزی دارم، در حالی که دیگران از رونق و شادابی زندگی بهره‌مندند و من به خاطر شرایط خاصی که دارم، به نوعی سرگردان و گیج هستم.

هوش مصنوعی: اگر من بلبل گریان نیستم، پس چرا در بهار از زیبایی گل‌ها و عطر چمن به وجد آمده‌ام؟

هوش مصنوعی: من به کعبه و دیر می‌روم و این زنجیر را می‌سوزانم، زیرا آن معبود، همچون برهمن (معبود هندی) مرا مست نکند.

هوش مصنوعی: موهای پیچ‌خورده‌اش همچون پرده‌ای زیبا به نمایش گذاشته شده و مانند عطر خوشبو، وجودم را سرشار از شادی می‌کند، مثل آهویی که در دشت‌های ختن سرمست است.

هوش مصنوعی: عشق زیبایی را تصور کن که پس از سال‌ها هنوز هم داستان شیرینی را به یاد می‌آورد و دلش پر از شوق و سرخوشی است.

هوش مصنوعی: چرا باید لبهایم را به عصاره انگور آغشته کنم، وقتی که نور و روشنی از صحبت‌های نوشیدنی مست‌کننده به وجود آمده است؟