نورعلیشاه » دیوان اشعار » غزلیات » بخش اول » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بزم عشق است و همه شیشه و جامست اینجا</p></div>
<div class="m2"><p>هرچه جز مستی عشق است حرامست اینجا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>باده خواران همه افتاده ز می مست و خراب</p></div>
<div class="m2"><p>آنکه هشیار نشسته است کدامست اینجا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>روز اول که دلم خال و خطش دید بگفت</p></div>
<div class="m2"><p>زیر هر دانه دو صد دانه و دامست اینجا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>زاهد ار همچو خلیلت زند آتش تو مترس</p></div>
<div class="m2"><p>نار نمرود همه برد و سلامست اینجا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>ای خوش آن عاشق گمنام ز ننگ آزاده</p></div>
<div class="m2"><p>که چو نور علیش ننگ ز نامست اینجا</p></div></div>

شمارهٔ ۳۴

بزم عشق است و همه شیشه و جامست اینجا
هرچه جز مستی عشق است حرامست اینجا
باده خواران همه افتاده ز می مست و خراب
آنکه هشیار نشسته است کدامست اینجا
روز اول که دلم خال و خطش دید بگفت
زیر هر دانه دو صد دانه و دامست اینجا
زاهد ار همچو خلیلت زند آتش تو مترس
نار نمرود همه برد و سلامست اینجا
ای خوش آن عاشق گمنام ز ننگ آزاده
که چو نور علیش ننگ ز نامست اینجا

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

بزم عشق است و همه شیشه و جامست اینجا

هرچه جز مستی عشق است حرامست اینجا

باده خواران همه افتاده ز می مست و خراب

آنکه هشیار نشسته است کدامست اینجا

روز اول که دلم خال و خطش دید بگفت

زیر هر دانه دو صد دانه و دامست اینجا

زاهد ار همچو خلیلت زند آتش تو مترس

نار نمرود همه برد و سلامست اینجا

ای خوش آن عاشق گمنام ز ننگ آزاده

که چو نور علیش ننگ ز نامست اینجا

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات