هوش مصنوعی: شنیده‌ام که تو به دوستانت وفا نمی‌کنی و من به خاطر همین به عهد و پیمان تو اعتماد ندارم.

هوش مصنوعی: تو به روش دیگری رفتار کرده‌ای و من نمی‌دانم دیشب چه چیزی در خواب دیده‌ای. امروز هم دوباره در چه زمینه‌ای صحبت می‌کنی.

هوش مصنوعی: به جز این که نمی‌دانم چه چیزی می‌توانم بخوانم، می‌فهمم که غم دل و دین، مصيبت روح و بدن است.

هوش مصنوعی: هر گونه آسیبی که می‌توانی به من برسانی، من را از خود دور کن. اما بدان که این دوری برای من تلخی نخواهد داشت، چون شیرینی‌ زبانم به عشق توست.

هوش مصنوعی: کسی هست که تو را می‌بیند و دوستت ندارد، اما عشق من به تو این‌قدر عمیق است که تو برای من به اندازه جانم ارزش‌مندی.

هوش مصنوعی: ما خانه دل را از غیر دوستان خالی کردیم؛ تو تنها شاهدی که صاحب این دیار هستی.

هوش مصنوعی: ما زمانی به میدان جنگ آمدیم که حاضر شدیم هرگونه خطری را تحمل کنیم و از تو و عشق تو دور نشویم، حتی اگر در این راه، آسیب ببینیم یا به ما ضربه‌ای وارد شود.

هوش مصنوعی: چشمی مثل من که در دام عشق گرفتار شده، نمی‌تواند از این وضعیت نجات یابد؛ زیرا این عشق مانند کمندی است که بر گردن آسمان افکنده شده و رهایی از آن ممکن نیست.

هوش مصنوعی: من به تو گفته‌ام که نگاهی بازیگوشانه ممکن است عواقبی به دنبال داشته باشد. بهتر است که مراقب عواقب کارهایت باشی.