نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز دردش مُردم و آگه نشد، خوش وقت بیماری</p></div>
<div class="m2"><p>که بیند وقت مردن بر سر بالین طبیبش را</p></div></div>

دیوان نشاط اصفهانی به کوشش دکتر حسین نخعی - تصویر ۳۰۸

شمارهٔ ۳

ز دردش مردم و آگه نشد خوش وقت بیماری
که بیند وقت مردن بر سر بالین طبیبش را

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی که در حال بیماری است، زمانی که در حال مرگ است، متوجه نمی‌شود که پزشک او در کنار اوست و به او کمک می‌کند. این حکایت از بی‌خبری و بی‌توجهی به خواص و وجود دیگران در لحظات بحرانی دارد.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: از درد او جان دادم، ولی او متوجه نشد. خوش به حال کسی که بیماری را می‌بیند که در زمان مرگش، در کنار تختش پزشک حضور دارد.

ز دردش مُردم و آگه نشد، خوش وقت بیماری

که بیند وقت مردن بر سر بالین طبیبش را

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده