هوش مصنوعی: به دنبال جنجال و آشوبی که ما به پا کرده‌ایم، زلف محبوب به قدری جالب و آشفته است که شانه‌اش را به تلاطم و هیجان کشانده و دیوانه‌ای را که به عشق او دچار شده به حرکت درآورده است.

هوش مصنوعی: محبت زیربنای زندگی را بر ناآرامی و سردرگمی بنا نهاد تا اینکه اگر کشاورز خاک را شخم نزند، دانه‌ای در آن نخواهد ریخت.

هوش مصنوعی: بهشت و زیبایی‌هایش به زاهد نشان می‌دهد، ولی در مسیر عشق و دوستی، به آرامی و با گذشت زمان، عشق به دیگری را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: عشق حقیقی نمی‌تواند در قید و بند ثروت و خانه باشد، زمانی شعله‌ور می‌شود که بتواند همه چیز را بسوزاند و دگرگون کند.

هوش مصنوعی: هر کس که خود را در آزمایش‌ها و سختی‌ها قرار دهد، همانند آتش شده و به حقیقتی عمیق‌تر دست پیدا می‌کند؛ همان‌طور که پروانه با سوختن بال و پر خود به نور آتش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در بدن من دیگر جایی برای یک ناخن سالم هم نیست، زیرا هر بار که دیوانگی به سراغم می‌آید، این ویرانه را بیشتر از قبل خراب می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر عشق از وجود پیر برود، دیگر لذتی باقی نمی‌ماند. بوی شراب همچنان باقی است ولی وقتی پیمانه را بشکنی، دیگر نمی‌توان از آن بهره‌برداری کرد.

هوش مصنوعی: درد و ناراحتی دل هیچ‌گاه با فکر و عقل حل نخواهد شد، چرا که آن زلف‌های پیچیده و درهم، می‌تواند حتی صد شانه را بشکند.

هوش مصنوعی: داستان زمان گل را از «نظیری» بشنوید؛ زیرا بلبل ناراحت‌تر این داستان را روایت می‌کند.