هوش مصنوعی: اگر بگویم که زیبایی چهره‌ات به خاطر حیا و شرم است، یا اگر بگویم که تو انسانی کامل هستی، این موضوع باعث می‌شود که من از خداوند شرمنده شوم.

هوش مصنوعی: ملک، آن شکلی را که من با او نسبت داده‌ام، ندارد و کمال زیبایی و خوش‌ظاهری به این صورت نیست. همچنین تو هم به همین طریق هستی.

هوش مصنوعی: از منحنی و حالت گیسوی تو ناراحت نباش؛ اگر بادی وزد، چه تفاوتی می‌کند؟ از چهره‌ی سیاه و زشت کسی که در اصل اشتباهاتی دارد، چیزی به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: محبت حقیقی و وصال، یک گنج گرانبهاست که تنها برای کسانی که لایق و آشنا به عشق هستند، به ظهور می‌رسد و نه برای کسانی که بدون شناخت و آگاهی به آن دسترسی می‌یابند. پس درک و آشنایی با عمق این ارتباط، شرط اصلی بهره‌مندی از آن گنجینه ارزشمند است.

هوش مصنوعی: از معشوق نشانی خواستم، او گفت: دل گم شده‌ام را غیر از در بند گیسوان من در کجا می‌توان یافت؟

هوش مصنوعی: وقتی بدن مادی مانند گل تبدیل شود، دیگر هیچ نشانه‌ای از آن در وجودش نخواهی یافت، چرا که بدون عشق و آرزوی آن، حتی دو حلقه مو نیز بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: بیا با ما دردی را که در دل داریم، با اشک شست‌وشو کنیم. دل ما وقتی زلف او را می‌بیند، دیگر به هیچ چیزی نمی‌اندیشد و در هیچ قیدی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر عهد و پیمان خوبان وفا نداشته باشد، می‌گویند و من هم می‌گویم که نمی‌توان این عهد را خوب دانست، زیرا وفای آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای صوفی، به جمع ما بپیوند و در میخانه سیر کن، زیرا ذکر و یاد رندانی که به شادی و آزادگی می‌پردازند، از عبادت و زهدی که تنها به خاطر نمایش انجام می‌شود، بهتر و باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: بیا ای ماه زیبا، بر روی من رنگ خون بزن، زیرا اگر با حضورت خواسته‌ام برآورده شود، همه چیز به خوبی خواهد بود.

هوش مصنوعی: نسیم ملایمی به همراه تو وزید که هر دو جهان را به عقب راند. کسی که رو به حق دارد، هر دو جهان برایش در پشت سر است.