هوش مصنوعی: دل من از عشق آن چهره‌های زیبا جدا نمی‌شود. ای نصیحت‌کننده، نصیحت تو را نمی‌پذیرم چون هرگز نمی‌توانی احساس من را درک کنی.

هوش مصنوعی: ای واعظ، دیگر از توبه و پرهیزگاری برای من سخن نگو، زیرا هر چه درباره‌اش می‌گویی در قلب من اثری ندارد و فقط دلخواه من همان جام شراب است.

هوش مصنوعی: به یاد او، تصویر زیبایش را در دلم نگه داشته‌ام، چون هیچ تصویری برایم از این زیباتر نیست.

هوش مصنوعی: جانم به خورشید زیبایش توجه می‌کند و به او امید دارد، زیرا عاشق است و به هر ستاره‌ای برای شانس و خوش‌بختی خود تکیه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: ای ساقیِ عشق و یگانگی، به پیش آن پیرِ میخانه برو و مَشک خود را به او بسپار، چرا که در اینجا برای ما چیزی ثبت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر لب‌های زیبا و دلربایش با او آشنا شده است. از این رو، تنها ارتباط حقیقی و عمیق که می‌تواند بین ما برقرار شود، پیوند روحانی و معنوی است و نه هیچ چیز دیگر.

هوش مصنوعی: کسی جز عارفان نمی‌تواند از دست معشوق جام می بنوشد. اگر نمی‌توانی از او بهره‌مند شوی، این معشوق زیبا را رها کن.

هوش مصنوعی: ای صوفی، به مکان خلوت و عبادت نرو، چون من تو را راهنمایی می‌کنم. زیرا هیچ عارف حقیقی غیر از مسیر میخانه‌داران، راه دیگری را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: نسیمی اگرچه شعرهایت برای معشوقان زیبا و دلنشین است، اما بدون ارزش و زرق و برق، تاثیری نخواهد داشت.