هوش مصنوعی: دلیل ما برای خوش‌گذرانی و جشن و شادی، آن ساقی است که به میخانه می‌آید. اگر آرزوی قلبی‌ات این است که از این طعم لذیذ و زیبا بهره‌مند شوی، باید جامی از شراب سرخ و گرانبها را در دست بگیری.

هوش مصنوعی: به دور دانه زیبایی‌ات، هیچ دل و جانی را نمی‌بینم که در دام و زیبایی موهایت گرفتار نشده باشد.

هوش مصنوعی: من در انتظار زمان دیدار تو هستم و جانم را به خاطر آن می‌دهم، هرچند هنوز ارزش دو عالم را برای سپاسگزاری از این لحظه نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: به زندگی و دنیای خود و مسائل مهم آن فکر نکن، بلکه به عاشقانه‌ها و زیبایی‌های عشق و معشوق بپرداز، زیرا از انسان‌های واقعی تنها کارهایی مردانه و شجاعانه برمی‌آید.

هوش مصنوعی: زمان ریا و تزویر سپری شده است، ای زاهد زیبا! بیا و می بنوش زیرا پیمانه تقوا پر شده است.

هوش مصنوعی: با من از عشق صحبت کن، نه از زهد و توبه و پرهیزکاری، چون دل عاشق به داستان‌ها و افسون‌ها جذب نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نزدیک آتش زیبایی او نرو، زیرا اگر می‌خواهی دور از نور شمع چهره‌اش بسوزی، مانند پروانه خواهی شد.

هوش مصنوعی: وقتی که چرخ روزگار به شخصیت فردی شکل می‌دهد، دیگر نمی‌توان به راحتی شکل دیگری به او داد، زیرا او در این دنیای پر از تغییر، به طور مداوم در حال تحول است.

هوش مصنوعی: حقیقت مانند گنجی با ارزش است که کلید فهم آن در کلام او نهفته است. چقدر این گنج و زیور با ارزش است و چه خوب است که کلید و دندانه‌ای برای باز کردن آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: نسیم! دل را هرگز به زلف او وابسته نکن، چرا که دیوانه همیشه باید در زنجیر عشق بماند.