هوش مصنوعی: چشمی که فقط به تماشای او بپردازد، بهتر است تا اینکه به تماشای جهان و اشیای دیگر بیفتد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت زلف محبوب اشاره دارد. شاعر از دل کسی سخن می‌گوید که تحت تاثیر زلف معشوق قرار دارد و می‌پرسد که چگونه می‌تواند یاد عطر خاصی مانند نافه و عنبر را از آن داشته باشد. به عبارت دیگر، زیبایی و دلربایی معشوق به قدری است که یادآوری عطرهای خوشبو را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: خوشبختی و سعادت در جایی است که زیبایی‌ها و جذابیت‌های عشق مانند یک توپ در بازی چوگان از دوش محبوب به حرکت درآید و او را به دنبال خود بکشاند.

هوش مصنوعی: اگرچه بدن ما در عشق او رنجیده و آسیب دیده است، اما اجزای ما هنوز آرزوی او را در دل دارند.

هوش مصنوعی: اگر طوفان نوح هم به راه بیفتد، اشک‌های ما مانند سیلی از چشم‌هایمان سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که کاسه‌گر با گل ما سبو بسازد، بوی خوش شراب قرمز تو از خاک ما به مشام خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هیچ موجودی در این دنیا به زیبایی و قامت تو نمی‌رسد، حتی اگر عمر طولانی را صرف جست‌وجوی آن کنند.

هوش مصنوعی: اگر کسی را به جان عشق نداشته باشد، دلش آرزویی برای تو نخواهد داشت. حتی اگر ظاهری زیبا داشته باشی، وقتی دلش از سنگ باشد، هیچ اثری بر او نخواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: دلش از شادی ملول و خسته است، چون عاشق تو می‌باشد و به غم و اندوه عشق تو عادت کرده است.

هوش مصنوعی: نسیمی می‌خواهد از موهای تو بوزد، تا جایی که عمرم در این گفتگو بگذرد.