هوش مصنوعی: افرادی که فقط به تقلید و پیروی از دیگران تکیه کرده‌اند، از حقیقت و واقعیت دور هستند و به درک واقعی دست نمی‌یابند.

هوش مصنوعی: خورشید حقیقت از افق ناپیدا طلوع کرد، اما کسانی که بینایی ندارند چشمانشان را بستند و آن را ندیدند.

هوش مصنوعی: هرچند که این انسان‌ها به ظاهر نزدیک‌اند و می‌توان آن‌ها را دید، اما کسانی که فاقد معرفت و درک هستند، از زیبایی و حقیقت وجود این ماه (که نماد جاذبه و زیبایی است) دورند و نمی‌توانند آن را درک کنند.

هوش مصنوعی: تمام عمر، در جهل و نادانی به دنبال خیال و ذهنیات خود بوده‌اند و از مکان‌های مقدس و راستین مانند حرم و کعبه دور مانده‌اند.

هوش مصنوعی: همانطور که کوران را نمی‌توان به حساب آورد، آن‌ها که در دل خود به حقیقت نرسیده‌اند و به بصیرت واقعی دست نیافته‌اند، نیز باید به همین شکل نادیده گرفته شوند.

هوش مصنوعی: شخصیت‌های سرمست در تاریکی و گمراهی به سر می‌برند و از چشیدن آب زندگی و بقای واقعی بازمانده‌اند.

هوش مصنوعی: گروهی که خدا را به طور ذهنی و با تصورات خود عبادت می‌کنند، در واقع از حقیقت دور شده‌اند و مانند شیطان ناپاک هستند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که ارزش و ویژگی‌های انسان‌ها به رفتار و سیرت آن‌هاست، نه به ظاهر و شکل ظاهری‌شان. حتی اگر کسی از نظر صفت‌ها و ویژگی‌های ظاهری به نظر خوب و مناسب بیاید، این صفات واقعی او نیستند. به عبارت دیگر، شخصیت و نیت افراد مهم‌تر از ظواهرشان است.

هوش مصنوعی: گروهی که به نور یقین دست یافته‌اند، مانند قرآن کریم در اوج صداقت و راستی قرار دارند و آن‌ها را راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: دل به شدت مشتاق دیدار خداوند است، مانند موسی که در آرزوی دیدن پروردگارش بود. در اینجا، عشق و شوق به حق به زیبایی بیان شده و نشان‌دهنده‌ی حالتی است که در آن انسان می‌خواهد با خداوند در گفت‌وگو و نزدیک‌تر شدن به حقیقت وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: عده‌ای که با تحقیق و بررسی به حقیقت رسیده‌اند، از عذاب‌های سخت در امان هستند.

هوش مصنوعی: افرادی که به حقیقت و مسیر درست نرسیدند، همیشه در حالت پژمردگی و سردرگمی باقی می‌مانند، مانند گیاهانی که به درستی رشد نمی‌کنند و پژمرده می‌شوند.

هوش مصنوعی: مؤمنان به خدا و حقیقت، مانند نسیمی از رحمت و فضل الهی هستند و همه آن‌ها در سایه‌ای گسترده قرار گرفته‌اند.