هوش مصنوعی: چهره زیبای تو به قدری دلرباست که هیچ زیبایی دیگر، نه زیبایی حوری و نه چهره پری نمی‌تواند با آن رقابت کند.

هوش مصنوعی: به خاک پای تو که هیچ جان بخشی در آن نیست، نمی‌تواند مانند لعل لب تو، روح را زنده کند.

هوش مصنوعی: ستمگری و ظلم خاص من نیست، بلکه هر کسی که زیبا و فریبنده است، بخوبی می‌داند که چطور می‌تواند ظلم و ستم کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دربارهٔ حقیقت و عمق وجود جام سکندری بپرسید، به آینه جم نگاه کن و از جام لعل او بخواه تا تو را به درک درست برساند.

هوش مصنوعی: چطور می‌تواند کسی که عاشق است و از جدایی نمی‌تواند بگریزد، به مانند عیسی، حالت وارستگی و بی‌خبری را داشته باشد؟

هوش مصنوعی: سری که به خاطر نعمت وجود دوست در آستانه او قرار دارد، اگر مورد توجه قرار گیرد، می‌داند که چه مقام و عزتی دارد.

هوش مصنوعی: نور پرتوش، مرا هدایت می‌کند، همچون رهبری که به درستی راه را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: اگر دلی با محبت و عشق به زیبا و درخشان شود، جای تعجب ندارد که او نیز توانایی جادوگری و تغییرات شگفت‌انگیز را داشته باشد.

هوش مصنوعی: شراب قرمز تو، جان من را می‌شناسد، مانند اینکه ارزش یاقوت برای یک جواهر نشناخته شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه هاروت به جادوگری و سحر معروف است، اما جادوگری چشمان تو را هیچ‌کس نمی‌تواند مانند مردم درک کند.

هوش مصنوعی: نسیم معصومانه‌ای که از طرف چشمان دوست می‌وزد، در بیان غم و اندوهش مقصر است، هرچند که خود چشمان او به گونه‌ای جادویی و سحرآمیز هستند.