قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۰
ای همه گفتار خوب بیکردار،
بیمزهای و نکو چو دستنبوی
روی مکن هر سوئی و باز مگرد
از سخن خویش مباش چو گوی
گوی نهای چون دوروی گشتهستی؟
گوی کند هر زمان به هرسو روی
آنچه نخواهی که بدرویش مکار
وانچه نخواهی که بشنویش مگوی
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای همه گفتار خوب بیکردار،
بیمزهای و نکو چو دستنبوی
هوش مصنوعی: هر کلام زیبایی که بدون عمل خوب باشد، بیفایده و بیمزه است مانند یک دستان بیروانی.
روی مکن هر سوئی و باز مگرد
از سخن خویش مباش چو گوی
هوش مصنوعی: به این اطراف نرو و از حرف خود برنگرد، مانند گوی نچرخ و محکم بایست.
گوی نهای چون دوروی گشتهستی؟
گوی کند هر زمان به هرسو روی
هوش مصنوعی: چرا همچون یک سکه رو به دو طرف گشتهای؟ هر لحظه نظرت به سوی دیگری جلب میشود.
آنچه نخواهی که بدرویش مکار
وانچه نخواهی که بشنویش مگوی
هوش مصنوعی: هر چیزی را که نمیخواهی دیگران از تو بگویند، خودت نیز درباره آن صحبت نکن. همچنین، اگر نمیخواهی که کسی به تو آسیب برساند یا دروغی بگوید، نباید خودت به او بیاعتمادی کنی.
حاشیه ها
1403/03/04 01:06
علیرضا بدیع
به گمانم بیت دو از سخن خویشتن صحیح است.

ناصرخسرو