هوش مصنوعی: دنیا همچون دام است، ای پسر، و این دام خبری از سختی‌ها و مشکلا ت ندارد.

هوش مصنوعی: در تله‌ای که برای شکار درست شده، خودت را مشغول جستجوی دانه نکن؛ زیرا آنچه برای تو وجود دارد، فقط شراب و جام است که می‌نوشی.

هوش مصنوعی: تو مانند پرنده‌ای هستی که از خورشید بهره‌مند شده‌ای، اما در نهایت، به خاطر انتخاب‌هایت دچار پشیمانی می‌شوی.

هوش مصنوعی: چه توقعی داری از اینکه به آرزوهایت برسی؟ در دام کسی دیگر، تنها اوست که به آرزوهایش می‌رسد، ای نادان!

هوش مصنوعی: اگر لذتی پایدار باشد خوب است، اما لذتی که دوام نداشته باشد ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: قد او مانند تیر است و می‌گوید چنگی به دل نمی‌زند. اما این قد زودتر از آنچه فکر می‌کنیم به مانند کمان کشیده می‌شود و قدرت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: جان تو به عنوان امانتی از سوی خداوند در جسم تو قرار دارد و روزی این امانت به صاحبش بازخواهد گشت.

هوش مصنوعی: اگر طلبی را با خوشی بازگردانی، خوب است؛ اما اگر نه، او طلبش را به هر حال می‌گیرد، چه با لطف و چه با ناخرسندی.

هوش مصنوعی: همیشه در جست‌وجوی قرض و وام از عرب‌ها است، این وضعیت هر سال و ماه و روز تکرار می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی پدرت صبحانه را خورد، جهان نیز ناگزیر با تو ای پسر، شام خواهد خورد.

هوش مصنوعی: جهان مانند طعم‌های خوشمزه‌ای است که می‌توان از آن لذت برد؛ همانند شیرین بودن شکر، لذت‌بخش بودن شیر و خوشمزگی مغز بادام.

هوش مصنوعی: مرد خرد نیز می‌تواند با وجود شادی‌ها، در دل خود احساس تلخی و زهر کند، زیرا وقتی که به خواسته‌هایش می‌رسد، آن شادی‌ها برایش بی‌مقدار می‌شوند.

هوش مصنوعی: دنیا مانند دو در است؛ یکی در ابتدا و دیگری در انتها.

هوش مصنوعی: اگر از این در وارد شوی، باید از آن در خارج شوی. نوح این را به سام گفت.

هوش مصنوعی: چرا بیهوده انتظار آرامش را در اینجا داری؟ این مکان اصلاً جایی برای آسایش نیست.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که دستیابی به موفقیت و خوشبختی در چنین وضعیتی که بدون تلاش یا خطر باشد، ارزش چندانی ندارد و زندگی بدون فعالیت و هدف، عمر بی‌فایده‌ای خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل را از وابستگی‌های دنیوی آزاد کن، زیرا دنیا بسیار زحمت و رنج به همراه دارد، همان‌طور که تو خود در دام مشکلات آن گرفتار شده‌ای.

هوش مصنوعی: بسیاری از پادشاهان و فرمانروایان وجود دارند که به خاطر قدرت و مقام خود، زیر سلطه خویش، حتی بردگان و خدمتکاران را نیز به زوال می‌کشند.

هوش مصنوعی: بهرام کجا رفته و اردوان کجاست؟ فرض کن که تو در کنار اردوان و بهرام هستی.

هوش مصنوعی: چرا در این دنیای گذرا، علم خود را به سر می‌بری و با غرور بر بلندای آن نشسته‌ای؟

هوش مصنوعی: در این مکان تو را به دنیا آوردند تا روزی از اینجا به طور کامل و با آمادگی خارج شوی.

هوش مصنوعی: اسلام همچون مدرسه‌ای است که تو در آن تربیت شده‌ای و عالم مانند خانۀ پر از بت‌هایی است که در آن زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: در خانهٔ معلم، علم و دین را بیاموز و بدان که پیامبر تو، معلم توست و همچون چوب سختی است که بر تو تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اسلام همچون یک مدرسه یا کانون آموزشی است که در آن افراد به پرورش روح و ذهن خود می‌پردازند. در مقابل، دنیای مادی و پر زرق و برق، مانند یک معبد پر از بت‌ها و اشیای فانی است که تهی از حقیقت و ارزش‌های معنوی است.

هوش مصنوعی: نگاه کن که چگونه این فرد، که در دبستان آموزش دیده است، به سمت بت‌ها و مجسمه‌ها فرار کرده است.

هوش مصنوعی: این موضوعاتی که از بت‌ها و خرافات ناشی می‌شود، چه ارتباطی به دین دارد جز اینکه تنها نامی از آن باقی مانده است؟

هوش مصنوعی: او در پیشگاه رئیس می‌دود، اما هرگز به نماز نمی‌رسد و در آخر ده قدم برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالتی می‌پردازد که در آن فردی پیش از غلبه بر سختی‌ها و مشکلات، خود را در وضعیت خاصی می‌بیند. او تلاش می‌کند تا در میانه راه، کنترل خود را حفظ کند و به جلو برود. در بین این چالش‌ها، فرد با حواس جمعی به استقبال آینده‌ای روشن‌تر می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر تو از مردم تواناتر و دارای مال و ملک هستی، سعی کن که در بسته بودن خود را به کارهایی نیکو اختصاص دهی، چه در خیر و خوبی، و چه در کارهایی که به مردم کمک کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که در نظر دیگران با ارزش و محترم بمانی، بهتر است از توهین و دشنام به دیگران پرهیز کنی، حتی اگر چیزی در مورد آن‌ها می‌دانی.

هوش مصنوعی: اگر این خرها به آرامش برسند و بت‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، تو اگر مانند آن‌ها نیستی، نباید تسلیم شوی و آرام بگیری.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که غیرممکن است ارواح به این شکل در بدن‌ها بمانند؟

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که این مکان، جایی است که روحی آزاد از قید و بند جسم در آن قرار دارد؟

هوش مصنوعی: هر زمانی که همه از این مکان خارج شوند، کارها به پایان خواهد رسید.

هوش مصنوعی: آن زمان که ظلم و ستم را برطرف می‌کنند، هر کس که مظلوم واقع شده است، می‌تواند از مظلومیت خود دفاع کند و حقش را بگیرد.

هوش مصنوعی: آن روز باید به ستمگران پاسخ داده شود و حق ضعیفان و یتیمان گرفته شود.

هوش مصنوعی: هیچ چیز از علم و دانش علامت از ابتدا تا انتها غایب نبوده است.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌پسندد که مردم از ظلم و ستم رنج ببرند، زیرا این جهان و اجرام آسمانی را آن کسی آفریده که بی‌عدالتی و ستم نمی‌کند.

هوش مصنوعی: این قضیه به روشنی در این عمل مشخص است، اگرچه پیامبر آمده و پیامش را آورده است.

هوش مصنوعی: اما حکم حاکم عادل تنها زمانی اجرا می‌شود که زمان مناسب آن فرارسد.

هوش مصنوعی: امروز هم خوبی‌ها و هم بدی‌ها را می‌نویسند و کسی بیکار نمی‌ماند و هر چیز و مطلبی فراهم می‌شود.

هوش مصنوعی: غره نشوید به این عمر کوتاه و بی‌ثبات، و در کارهای خود کوشا باشید، مانند دیگ که در آن ماش می‌پزند.

هوش مصنوعی: این گنبد آسمانی که در حال چرخش است، بسیاری از کارها و سرنوشت‌های انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به هم می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر حاکم، حکام را به مانند گرگ و شیر در میان مردم به سرپرستی برگزیده باشد، باید پرسید که دلیل این انتخاب چیست؟

هوش مصنوعی: ای مادر، یتیمان به سوی تو نیازمند و عاجز هستند، ولی تو برای آنان بسیار مهربانی و خوبی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: امروز باید داد خود را مطرح کنی، زیرا فردا همه امور بر اساس حق و عدالت قضاوت خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر فردا بگویی که چنین بود، هیچ‌کس از تو نخواهد پذیرفت.

هوش مصنوعی: از دلیل و برهان بشنو سخن، به وسیله دلیل بر دیگری استدلال کن و با دل آرامش بگیر.