هوش مصنوعی: ای دوست، تو فقط منبع سرور و خوشی نیستی، به راستی که تو همراه من نیستی.

هوش مصنوعی: روح از هر چیزی که زمان به تو داده، جدا شده است.

هوش مصنوعی: بگو که امکان ندارد کسی که خواب است را به خاطر غیرممکنی و شوخی سرزنش کرد.

هوش مصنوعی: چشم و گوشم را به رنگ می و نواهای تنبور نمی‌گشایم.

هوش مصنوعی: مثل پرنده‌ای هستیم که در گذر زمان به خوشی‌هایی مانند انگور دست یافته‌ایم، اما در عین حال، دهر مانند زنبوری است که ما را نیش می‌زند.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان به کمال و پختگی می‌رسد، مانند زنبور عسل که به هنگام مناسب به خوشه‌های انگور می‌رود، عمل و انتخاب درستی انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: آن چشمی که فقط به ظواهر و زیبایی‌ها توجه داشته باشد، نمی‌تواند به عمق معانی و حقیقت چیزها پی ببرد. اگر چشم به دوردست‌ها نبیند و فقط به زیبایی‌های سطحی موی کسی توجه کند، قادر نیست به روشنی و حقیقت مناره‌ای که در دوردست‌هاست، برسد.

هوش مصنوعی: دست روزگار بر بستر زیبایی‌ها، این خانه را پر از نقش و نگار کرده است.

هوش مصنوعی: در دنیای خوشی‌ها و لذت‌ها تجربه‌ای پیدا کردم، اما در پایان بسیار خسته و ناتوان به زندگی عادی خود بازگشتم.

هوش مصنوعی: از این جشن و سرور، اسکندر، اردشیر و شاپور، کمتر از من رفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر به سوی جشن و سرور می‌روی، روز خوشی برایت آرزو می‌کنم و از تلاشت قدردانی می‌کنم.

هوش مصنوعی: می‌دانی که چگونه می‌خواهی بشوی؟ به پدرت نگاه کن، ای پسر.

هوش مصنوعی: زمان بر چهره‌اش زردی را پوشانده است و سرش به گرد کافور معطر شده است.

هوش مصنوعی: مواظب باش که با زمان در نیفتی، زیرا این کار دشمنی بدگهر است.

هوش مصنوعی: اگر انسان عقل و دین نداشته باشد، نمی‌تواند در برابر چالش‌های زندگی پیروز شود و از مشکلات زمانه رهایی یابد.

هوش مصنوعی: علم و دانش را به عنوان سلاحی در دست بگیر و خودت را با فضیلت و ادب مزین کن.

هوش مصنوعی: اگر جهان به خاطر تو به اطاعت درآید، مراقب باش که فریب این مسأله را نخوری.

هوش مصنوعی: زیر ظاهری شیرین و دلپذیر، خطر و آسیب نهفته است و چیزی مخفی که به ظاهر ناید، می‌تواند بسیار مضر و کشنده باشد.

هوش مصنوعی: من این آدم را امتحان کرده‌ام و در کارهایش فقط فریب و قدرت‌نمایی دیده‌ام.

هوش مصنوعی: این جمله به ما هشدار می‌دهد که نباید فریب زیبایی ظاهری و رفتار زشت بعضی افراد را بخوریم. به عبارت دیگر، اگرچه ممکن است کسی به شکل یا ظاهری زیبا و جذاب باشد، اما این ظاهر نمی‌تواند نشان‌دهنده‌ی خوبی یا پاکی باطن او باشد. پس باید آگاهانه و محتاطانه نسبت به رفتار و نیت دیگران قضاوت کنیم.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک مهمان‌سرا است تا روز قیامت و زمانی که صور دمیده شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه از اینجا خارج شوی، باید به کار و تلاش ادامه دهی؛ هیچ چیز دیگری تو را به گنجایش و عزت نخواهد رساند.

هوش مصنوعی: اگر امروز زحمت بکشی و تلاش کنی، فردا به خاطر تلاش‌هایت مورد احترام و عزت خواهی بود، زیرا مزد کارگر را می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر شیطان تو را از کار باز دارد، تو در رنج و ناراحتی و خفت به سر خواهی برد.

هوش مصنوعی: امروز تو در جایگاه فرمانروایی هستی که پنج نفر از رعایایت را به خدمت گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: چرا با افرادی که مشغول کار و فعالیت هستند، بی‌کار نشسته‌ای در شهری که پر از روشنی و زندگی است؟

هوش مصنوعی: هرگز نباید در دو جهان خسیس و تنبل شد؛ چرا که این ویژگی‌ها باعث می‌شود که انسان به نکوهش و عیب‌جویی مشهور گردد.

هوش مصنوعی: به دقت بنگر که اگر در این دنیا نتوانستی خود را به خدای بزرگ نزدیک کنی، به خاطر لطف و رحمت او نمی‌توانی به مقام و منزلت برسید.

هوش مصنوعی: دل مانند خانه‌ای است که پر از گنجینه‌های حکمت و معرفت است، این گنج‌ها را با آگاهی و خرد در آن جای داده‌ایم.

هوش مصنوعی: ای نادان بی‌پول، اگر تلاش کنی، می‌توانی از علم و دانش به گنجی بزرگ دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: اگر حکمت و دانایی به تو نمک نداشته باشد، تو مانند گنجی ارزشمند خواهی بود و در زندگی موفق و بهره‌مند خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به حالت مستی و سرخوشی دچار باشد، نصیحت و پندهای دیگران را نمی‌پذیرد. عقل در حال مستی نمی‌تواند دریافت خوبی از نصیحت‌ها داشته باشد.