هوش مصنوعی: ای که وجود تو به صورت نیامده و درک نشده است، عقل و اندیشه به وجود تو ایمان آورده‌اند.

هوش مصنوعی: نام تو از تمام تعاریف و حدود فراتر است و وجود تو از هر نوع و جنسی بالاتر است.

هوش مصنوعی: تو بدین معنا نیستی که تنها وابسته به حال یا وضعیت‌ها باشی، همان‌طور که جوهر نیز نه تنها به یک ویژگی خاص وابسته نیست.

هوش مصنوعی: عمل تو نه به قصد فرمان دادن به خوبی است و نه به خاطر به زبان آوردن نهی از بدی.

هوش مصنوعی: دستور تو باعث می‌شود که سایه‌های موجودات زنده مانند قرص خورشید به رقص درآیند.

هوش مصنوعی: آفرینش تو با چرخش و گردش‌های دور، ترکیبی از رنگ‌های زیبا و دلپذیر را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در آشیانه‌اش به وصف تو پرداخته، از جبرئیل تقدیس شده است.

هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند زینتی است که عروس آسمان را تزیین کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به وجود قدمت و تازگی که در وجود شخصی یا چیزی مشهود است. به نوعی نشان می‌دهد که آن وجود همزمان هم در حال حاضر و هم در زمان‌های دورتر و با گذشت زمان، همواره برقرار و ثابت است. به عبارتی دیگر، این وجود از یک سو به گذشته‌ای دور و از سوی دیگر به آینده و ابدیت ارتباط دارد و همواره در هر زمانی خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای کسی که مانند آفتاب درخشان از روشنایی خود سرمست شده‌ای، در سایه‌ای شگفت انگیز قرار داری.

هوش مصنوعی: محبوب، موجودی جهانی و بسیار باارزش است، اما عاشق، از ارزش و مقام واقعی بی‌بهره است.

هوش مصنوعی: در دل سحر، گنجی با ارزش مانند گنج قارون پنهان است، که تو فقط باید در دو دانه گوهر به آن پی ببری.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر این دو چیز (دانش و نادانی) شکل گرفت و انسان نیز به دلیل همین دو موضوع، عذاب و پاداش را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: جهان مانند دریای وسیع و پرموجی است که کشتی‌ها در آن در حرکت‌اند و سرنوشت انسان‌ها همچون لنگری است که در این دریا نگه داشته می‌شود.

هوش مصنوعی: آبش مانند گیاهان است و مردنش همانند سنگی است. او همچون عقیق سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: غواص به چه چیزی می‌تواند بپردازد؟ فقط عقل فعالی که شایسته و لایق است، می‌تواند به شناخت و درک عمیق دست یابد، در مقایسه با عقل یک پیامبر.

هوش مصنوعی: چرا که وقتی سیاست به پایین‌ترین سطح می‌رسد، دیگر چه فایده‌ای دارد؟ دشمنی که بی‌انصاف باشد.

هوش مصنوعی: در نهایت چه چیزی باقی می‌ماند؟ هر آنچه که وجود داشت، هدف اولیه چه بود؟ در نهایت، چیزی که وجود داشت بهتر بود.

هوش مصنوعی: به دقت نگاه کن، اگر نمی‌توانی ببینی، گوش کن به واقعیت، اگر نمی‌توانی بشنوی.

هوش مصنوعی: ای پرنده، تو در دام زمان گرفتار نباش و آزاد مانند کبوتر باش.

هوش مصنوعی: ناگهان مثل گیاهی که به دور خود پیچیده شده، گرفتار حرص و طمع می‌شوی.

هوش مصنوعی: تا وقتی که در ظواهر و سطح زندگی باقی بمانی، نمی‌توانی واقعیت‌های عمیق و پنهان را مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: ای برادر، تو نه از توبه چیزی می‌دانی و نه از گناه آدم.

هوش مصنوعی: به طور مختصر بگویم، اگر می‌توانی، به وسیله قدرت تفکر خود، مشکلات را حل کن و آنها را از بین ببر.

هوش مصنوعی: یک درویش در تلاش است تا به تو نزدیک‌تر شود و با دقت به سوی قاضی (داور) حرکت کند.

هوش مصنوعی: در بهشت چگونه ممکن است که گندم برداشت شود، در حالی که کسی برای خوردن نان وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: باید بگویم که گندم در آن زمان باید درست و به موقع در زمین کاشته شود تا که میوه بدهد و به بار بنشیند.

هوش مصنوعی: این داستان را همه دیده‌اند که انسان همیشه با وسوسه‌های شیطان مواجه است، زیرا شیطان از ابتدا وجود داشته و به دنیا نیامده است.

هوش مصنوعی: در مورد اینکه چرا او سجده نمی‌کند، چه می‌توان گفت؟ آیا مجبور است این کار را نکند یا این که انتخاب دارد؟

هوش مصنوعی: اگر خداوند توانایی داشته باشد، پس خدا نمی‌تواند ناتوان باشد و اگر ناتوان باشد، پس خدا ظالم است.

هوش مصنوعی: کاری را انجام نده که به تو مربوط نیست و در مسیری نرو که به تو تعلق ندارد.

هوش مصنوعی: به دنبال آب حیات در تاریکی خود نباش، مانند سکندر که در جستجوی نامعتبر بود.

هوش مصنوعی: در جایی که خضر چشمه‌ای را یافت، دیو و فرشته در کنار هم نیستند.