هوش مصنوعی: به تو فکر می‌کنم که در دنیای هوایی و آرزوهای این بدن خائن گرفتار کرده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی در غم عشق تو سرم مانند شیر قوی و پرشور شده، دل من هم به همان اندازه تازه و شاداب گردیده است.

هوش مصنوعی: به دور از تو، زیبایی‌هایی همچون گل وجود دارد، اما بدون تو، آن beauties تنها به دنبال مشکلات و دردها می‌چرخند.

هوش مصنوعی: اگر او را به خود نزدیک کنی و به او اعتماد کنی، او از تو چیزهای زیادی خواهد گرفت، اما از عمر تو چیزی نخواهد کاست.

هوش مصنوعی: مردی به خاطر بار و گناهش دچار مشکل شده است و اکنون در وضعیتی قرار گرفته که مانند الاغی بارکش شده و پشتش تحت فشار است.

هوش مصنوعی: خر بدی که در فکر طمع و امید به کاه و جو است، زیرک است. اما خر بنده، تحت فشار کار و بار زیاد، زیر بار می‌رود و تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: خر برای یافتن جو به سرعت می‌دود و تو برای پیدا کردن نان، حالا تحت فشار مشکلات و بارهای سنگین قرار داری.

هوش مصنوعی: شخصی که در جستجوی خواب و خوراک است، به خاطر مقام و جایگاهش توسط دیگران خوار و کوچک شمرده می‌شود. او تنها با بدن و ظاهر خوش غذا و خوش خوابش شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر بدی که تو را تحقیر کرده، چطور می‌توانی بگویی «خوشحال نباش از اینکه آن دشمن مرا خوار کرده است»؟

هوش مصنوعی: تنها خادمی که جز برای تو فعالیت کرده، چه کسی است؟ به جان خودم، این کار بزرگ و زشت است که بی‌احترامی به خود را نشان می‌دهد!

هوش مصنوعی: اگر می‌دانستی که برتری و ویژگی‌های تو چه ارزشی دارد، هرگز به این وضعیت و ذلت نمی‌افتی.

هوش مصنوعی: فضل تو بر چهارپایان به خاطر عقل و گفتارشان است، اما عقل و گفتار هیچ نیست جز هدیه‌ای از طرف خدای بزرگ.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وقتی کسی تحت تأثیر شراب قرار گرفته و دلش از حالت بیداری خارج شده است، دیگر نیازی به عقل و کلام نخواهد داشت. در حقیقت، در حالتی که فرد مست است، تفکر و گفتار معقول و منطقی برایش کاربردی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: کار خرد به جز راهبردی در کارها نیست و سخن نیز تنها پژواکی از تمام کلمات و گفتارهاست.

هوش مصنوعی: تو تلاش کردی و تدبیر به کار بردی، اما حرف‌های بدی زدی؛ با این حال، نتیجه‌ای به دست آوردی و بی‌کار نماندی.

هوش مصنوعی: وقتی که به عقل و اندیشه‌تان استدلال نکردید، نتوانستید از چرخش و تغییرات دنیا فرار کنید؟

هوش مصنوعی: تو هیچ نگفتی که این کار که انجام شد و دلیل آن چه بود، در نهایت نتیجه‌اش چه خواهد بود.

هوش مصنوعی: من چه کرده‌ام که به خداوند مربوط باشد، وقتی او باید هزاران کار را به انجام برساند و به خلقش برسد.

هوش مصنوعی: اگرچه من در کار ناشایستی نبودم، اما این ناشایستی از خالق قهاری به وجود نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اکنون چه تدبیری باید کرد؟ چون به نظر می‌رسد که باید از این وضعیت بیرون رفت.

هوش مصنوعی: عقل برای تأمل و اندیشیدن در مورد وجود و حالت تو، عزیزم، است.

هوش مصنوعی: عقل تو برای اطاعت و دانایی است، پس چرا به کارهای بد، نفاق و فریبکاری مشغولی؟

هوش مصنوعی: خداوند آتش را به تو داده تا از خامی دور بمانی، نه اینکه قبل از سوختن به او سر و دستار گذارید.

هوش مصنوعی: وقتی در زمستان به آفتاب نرسی، پس چه تو که بی‌خِرَدی و چه آن الاغی که کاری ندارد.

هوش مصنوعی: هنوز خبری از تو نیست، اکنون به تو می‌گویم که خورشید در حال بالاست و احتیاجی نیست که تو زیر بار سنگینی باشی.

هوش مصنوعی: چرخ روزگار تو را به چرخش خود مشغول می‌کند و در زمان، روزی را از اینجا به تو می‌دهد، مانند کفتاری که به شکار می‌رود.

هوش مصنوعی: زمانی که دنیا به عمر تو آسیب می‌زند، می‌توانی مانند موشی که می‌کوشد زندگی کند، عمر طولانی داشته باشی یا اینکه همچون عمار، به زندگی خود ادامه دهی.

هوش مصنوعی: بدن تو مانند تارهای یک پارچه است و جانت همچون پود آن. زمانی که پود از تار جدا شود، دیگر هیچ لباسی از آن باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: به هر سو نچرخ و از راه راست منحرف نشو، چرا که این کار مانند شتر و اسبی بدون مهار و افسار است که به هر طرف می‌روند و به بی‌راهه می‌روند.

هوش مصنوعی: فراموش کرده‌ام که به عبادت و توبه‌ام بیندیشم، اکنون که جسمم ضعیف و بیمار نیست.

هوش مصنوعی: واقعاً که تو در خواب و خوراک غرق شده‌ای و حالا که به این وضعیت دچار شده‌ای، آغاز به ناله و التماس می‌کنی که نکند این وضعیت ادامه پیدا کند.

هوش مصنوعی: هر کس که بی‌گناه باشد، هیچ کاری از او ساخته نیست و وقتی که تو (گناهکار) به مشکل برمی‌خوری و به بحران می‌خوری، اوضاع خراب می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که از تو بخواهند که جانت را به کسی بدهی، تنها در آن صورت است که به گناه خود اعتراف می‌ کنی.

هوش مصنوعی: اگر تو همواره در شرایط سخت باقی بمانی، هرگز به سوی مشکلات و سختی‌ها برنگردی و اگر این بار زندگی به تو آرامش بدهد، قدر آن را بدان.

هوش مصنوعی: وقتی که به حقیقت و آگاهی رسیدی، دوباره به گذشته و خطاهای خود فکر کن و نگذار که به دام نادانی و جهل بیفتی.

هوش مصنوعی: دلیلی برای بهانه‌گیری و عذرخواهی وجود ندارد، چون که دروغ تو هیچ ارزشی ندارد و خداوند به این دروغ اهمیت نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: راست نمی‌شود که دروغ و زیورهای فریب، چاره‌ای برای گناه‌های تو باشد. با این دروغ، به هیچ جایی نخواهی رسید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی یک جام شراب بنوشی، آیا درست است که به خاطر رفتن تو از دین و آیین، آن را بر زمین بریزم؟

هوش مصنوعی: ای میر، چه بگویم درباره‌ات که بر در درگاهت به علت گم شدن راه، تیرک به مسمار دوخته شده است؟

هوش مصنوعی: وقتی تو با یک جرعه از می میکده زشتکاری و بی‌عفتی را کنار گذاشته‌ای، دیگر نه دینی باقی مانده و نه قول و وعده‌ای و نه عمل و رفتاری از تو می‌ماند؟

هوش مصنوعی: دل تو به سمت نافرمانی کشیده شده است، مثل این که مردم به سوی طباخ برای خوردن ناهار توجه دارند.

هوش مصنوعی: تو خود به خوبی نبودی، حالا چه داستانی می‌گویی از اینکه از نوکری و قدرت، همراه و یاری پیدا کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: ای کسی که در شب تاریکی به چپ و راست می‌روی، بالاخره به دیوار می‌خوری و متوقف می‌شوی.

هوش مصنوعی: روزی خواهد رسید که در آن روز نه کسی تو را از دست می‌گیرد و نه به تو توجهی می‌کند، نه شاه و نه عامه مردم.

هوش مصنوعی: اگر امروز به دین و عبادت خود پایبند باشی، خداوند در روز قیامت از تو حمایت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: امروز کسی را آزار نده، چون ممکن است فردا خودت مورد آزار همان شخص قرار بگیری.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که نمی‌خواهی من در مقابلت بگذارم، همان‌طور که از قول و عمل خودم برمی‌آید، مانند مار است.

هوش مصنوعی: اگر جان تو برایت عزیز است، جان من هم برای تو ارزشمند است. پس، ای کسی که هوشیار هستی، مرا خوار و ناچیز مپندار.

هوش مصنوعی: اگر از حق خود دفاع نکنی و داد خود را نگیری، هیچ اصلی و مبنایی برای جنگ و مبارزه وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: خداوند به تو نعمتی عطا کرده است، پس تو نیز باید از اطاعت و فرمانبرداری او بهره‌مند شوی، و این امر برای تو ضروری است.

هوش مصنوعی: اگر که از طرف خداوند به خاطر طاعت و بندگی خودت جزای خوبی نگیری، هیچ‌کس جز خودت نیست که به خودت ستم کرده باشد.

هوش مصنوعی: هرگز از کسی هدیه‌ای دریافت نخواهی کرد، جز آنکه بر اساس عقل و حکمت و تجربه‌ای که از درد و ناپختگی یاد گرفته‌ای، باشد.