هوش مصنوعی: چشمان زیبای تو همچون دو کمان است و تیرهای آن، جان و دنیا را هدف قرار داده و دل مرا تسخیر کرده است.

هوش مصنوعی: باد صبا زلف تو را می‌شکند و گیسوی تو را همچون آبی روان در زنجیر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دست امید من به زلف بلند تو نمی‌رسد و اندیشه‌ام از قامت تو کوتاه‌تر است.

هوش مصنوعی: دیشب در دل شب تاریک، مه روشن و زیبایی را دیدم. صبحگاهان، آن را به چهره و موهای تو تعبیر کردم.

هوش مصنوعی: آه ما، مانند نسیمی ملایم، به زلف تو دست نیافت و اینگونه در تاریکی شب، حسی از دلتنگی برای زلف تو در دل نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: نه عقل و اندیشه قادر است به عظمت تو دست یابد و نه هوش و درک بشر می‌تواند به کمال تو برسد.

هوش مصنوعی: اگرچه دل من به خاطر زیبایی تو دچار حیرت و خمودگی شده است، اما در نهایت، درد و رنجی که در دل دارم دامن‌گیر خواهد شد.

هوش مصنوعی: من مانند عودی از چنگ تو ناله می‌زنم، مگر این‌که طبع لطیف تو هم ناله‌ای از خود بروز دهد.

هوش مصنوعی: امروز از ظلم و ستم بپرهیز، وگرنه فردا از تو شکایت خواهم کرد در حضور مقام بزرگ.

هوش مصنوعی: بزرگ‌مردی که مقام و منزلتش در دنیا بی‌همتاست و هیچ کسی شبیه یا همانند او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: چهره او بر آسمان، نماد عظمت و بزرگواری است، مانند خورشید در صبح زود. نظر او در شب تاریک دنیا، مانند ماه درخشان و روشن است.

هوش مصنوعی: هشت بهشتی که در بهار رحمت او قرار دارد، مثل ربعی از فصل بهار است و دریاها نیز مانند ده قسمتی از دستش هستند.

هوش مصنوعی: نسیم خوشبویی که از شادی او می‌وزد، مانند بادی است که در بهشت احساس می‌شود و شعله‌ای که از خشم او برخاسته، تأثیر گیتی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: معنای این بیت به این صورت است که ارزش و جایگاه او از بهترین شکل‌ها بالاتر است، ولی بدون درک و آگاهی از علم او، جهان به وجود نمی‌آید و ابداعات و نوآوری‌ها نیز بدون تغییر و تحول به وجود نمی‌آیند.

هوش مصنوعی: ای ماه شب‌تاب، وقتی بر جایگاه نشینی، پشت دو نفر به شکل کمان خواهد بود و تیر به آن کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده قلم تو در هنگام نزول فرمان، با آواز شوق و زاری به درخواست‌کنندگان پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: عقل در شگفتی و حیرت مانده و دیوانگی و جنونش بیشتر شده است، زیرا عظمت و کمال تو را نمی‌توان با کلمات بیان کرد.

هوش مصنوعی: اگر بندگان تو در چشمم تنیده و گره‌خورده باشند، ابروان زیبا و بلند آسمان به تیر رها می‌کنند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه ادعای بزرگی و مقام داشتم، اما زیر فشار و ظلم زمانه همچون دانه‌های انگور له شدم و به وضعیت بدی دچار شدم.

هوش مصنوعی: اگر شاعری نتواند به درستی مفهوم مدح را بیان کند، شعر او در تلاش من برای وزن و قافیه جایی ندارد.

هوش مصنوعی: ناصر می‌گوید که با توجه به سخنان سعدی، هرچند که کلام او عالی و بی‌نظیر است، اما می‌توان به روش تضمین، معانی و مفاهیم آن را به نوعی دیگر ارائه داد.

هوش مصنوعی: تو در این شهر معروف و در این سرزمین فرمانروا هستی، اما ما در این شهر احساس تنهایی می‌کنیم و در این کشور به اسارت افتاده‌ایم.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که سد یاجوج، مایه بلندی و امنیت شماست و من هیچ تدبیری بهتر از این ندارم. در واقع، به نوعی به قدرت و حمایت الهی اشاره دارد و نشان می‌دهد که افراد باید به این امنیت و حمایت تکیه کنند.

هوش مصنوعی: اگر دستان خشم تو بر آسمان فشار بیاورند، هیچ جایی نمی‌تواند از عواقب ناپیدا و نافرمانی خود در امان باشد.

هوش مصنوعی: این روز به خاطر وجود باارزش تو مبارک باشد، روز عید و شب قدر به خاطر حکمت و تقدیر بزرگ.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نوشته‌های نویسندگان به کتاب‌های پادشاهان برسد و با عطرهای خوش و زیبا به صورت و صفحات سفید نشانده شود.

هوش مصنوعی: باد در خوشی و سعادت تو آنقدر عمر ندارد که بتواند تمام نوشته‌های دبیر را ثبت کند.

هوش مصنوعی: هر فرد ریاکار و دورو، مانند کاغذی است که روی سر بریده‌ای قرار دارد، بی‌جان و بی‌اثر؛ و همچون قیر، سیاه و زشت است.