سیدای نسفی » شهر آشوب » شمارهٔ  ۹۶ - انگشتی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شوخ انگشتی که بازار از رخش افروخته</p></div>
<div class="m2"><p>خورجینش پر بود از کنده نیم سوخته</p></div></div>

شمارهٔ  ۹۷ - آشپز

شوخ انگشتی که بازار از رخش افروخته
خورجینش پر بود از کنده نیم سوخته

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تصویر یک شوخ انگشت اشاره می‌کند که با خنده و شوخی خود، بازار را شاداب کرده است. خورجین او پر از چوب‌های نیم‌سوخته است که نشان‌دهنده وضعیتی است که شاید به دلیل شوخی‌هایش به وجود آمده باشد. به طور کلی، این شعر به شادی و زندگی در بازار اشاره دارد.

شمارهٔ  ۹۵ - دیوارزن

شمارهٔ  ۹۶ - انگشتی

هوش مصنوعی: یک جوان شاد و جویا که با چهره‌ی زیبایش همه جا را روشن کرده، بارش پر از چوب‌های نیم‌سوخته است.

شوخ انگشتی که بازار از رخش افروخته

خورجینش پر بود از کنده نیم سوخته

شمارهٔ ۹۶ - انگشتی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده