سیدای نسفی » شهر آشوب » شمارهٔ  ۱۴۹ - خشت پز

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خشت پز امرد که باشد خشت او پیوسته سست</p></div>
<div class="m2"><p>هر که دید از دور او را گفت خشتک نادرست</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۵۰ - جیبه گر

خشت پز امرد که باشد خشت او پیوسته سست
هر که دید از دور او را گفت خشتک نادرست

هوش مصنوعی: شعر به این نکته اشاره دارد که انسان‌های ضعیف و ناتوان، مانند خشت سست و ناپایدار هستند. اگر کسی از دور به چنین افرادی نگاه کند، ممکن است آن‌ها را نادرست یا غیرقابل اعتماد ببیند. در واقع، این اثر به ضعف و آسیب‌پذیری برخی افراد در جامعه اشاره دارد.

شمارهٔ  ۱۴۸ - قصه خوان

شمارهٔ  ۱۴۹ - خشت پز

هوش مصنوعی: اگر کسی خشت پز جوان و زیبا را ببیند، متوجه می‌شود که خشت‌های او همیشه سست و ناپایدار هستند. از دور، او را خشتکی نامناسب و درست نمی‌بیند.

خشت پز امرد که باشد خشت او پیوسته سست

هر که دید از دور او را گفت خشتک نادرست

شمارهٔ ۱۴۹ - خشت پز

اطلاعات

برگردان به زبان ساده