این شعر زیبا راسالار عقیلی با آواز دلنشینی خوانده است.

ای روز برآ که ذره ها رقص کنند
آنکس که از او چرخ و هوا رقص کنند
جان ها زخوشی بی سر و پا رقص کنند
در گوش تو گویم که کجا رقص کنند
هر ذره که در هوا و در هامون است
نیکو نگرش که همچو ما مفتون است
هر ذره اگر خوش است اگر محزون است
سر گشته خورشیدِ خوشِ بی چون است
.....
با نوای دلنشین سالار جان عقیلی که این شعر و موسیقی در سینمایی برف روی کاجها هم هست سکانس کنسرت با بازی صابر جان ابر و مهناز خانم افشار..بسیار لذت بردم همیشه از این سکانس زیبا..

بیت اول این رباعی به گونه دیگری نیز نقل شده است:
هر ذره که در هوا و در هامون است
کیخسرو و کیقباد و افریدون است.

کلمه مفتون بجای مجنون فکر می کنم که درست تر باشه، چون در فرهنگ لغت هم که نظر بندازیم معنی مجنون، دیوانه و متضاد عاقل هست، ولی مفتون از فتنه میاد و در حقیقت منظور از مفتون، مورد آزمایش قرار گرفتنه، و شعر داره میگه که همه ذرات مثل خود ما دارن مورد آزمایش قرار می گیرند، در نتیجه اگر بدی ازشون دیدیدم فی نفسه پای ذات خوبشون نذاریم. چون در حقیقت ذات هیچ چیز بد نیست و در نهایت بدی اصلا وجود نداره. و در آخر کار هممون هدفمون یکی هست.
این همه جنگ و جدل حاصل کوته نظریست
گر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکیست

این شعر اشعاره به ذرات اتم داره. الکترون ها دور هسته اتم دور میزنندوتحت تاثیر آن هستند و مفتون مثل سیارات که دور خورشیدشان میگردند و مفتون آنند، اگر از مدار خارج شوند نابود خواهند شد

بجای مفتون به نظر حقیر مجنون درست تر است که معنی آن بی خود شدن و در حالتی قرار گرفتن که بدون اراده شدن و مطیع ذات گشتن است.
وانگهی چرا همه چیز را باید با علم جدید انطباق داد در صورتی که اتم در فهم مولانا یه معنی امروزی آن متصور نبوده است و فقط اشاره به تمام ذرات هستی دارد.

یادم میاد وقتی این شعر در مقطع پیش دانشگاهی به ما تدریس می شد، معلم دبیرستان، ذره ها را به ذرات گرد و غبار ریزی در فضای اتاق،  که در نور خورشید به رقص در می آیند تعبیر کرده بودند.