مولاناغزل شمارهٔ ۳۹۳
جمع باشید ای حریفان زانک وقت خواب نیست
هر حریفی کو بخسبد والله از اصحاب نیست
روی بستان را نبیند راه بستان گم کند
هر که او گردان و نالان شیوه دولاب نیست
ای بجسته کام دل اندر جهان آب و گل
می‌دوانی سوی آن جو کاندر آن جو آب نیست
ز آسمان دل برآ ماها و شب را روز کن
تا نگوید شب روی کامشب شب مهتاب نیست
بی خبر بادا دل من از مکان و کان او
گر دلم لرزان ز عشقش چون دل سیماب نیست
غزل شمارهٔ ۳۹۲: گر ندید آن شادجان این گلستان را شاد چیستغزل شمارهٔ ۳۹۴: چشمه‌ای خواهم که از وی جمله را افزایش است
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جمع باشید ای حریفان زانک وقت خواب نیست
هر حریفی کو بخسبد والله از اصحاب نیست
هوش مصنوعی: همه جمع شوید، ای دوستان، چون وقت استراحت نیست. هر کسی که بخوابد، به خدا قسم، از جمع ما نخواهد بود.
روی بستان را نبیند راه بستان گم کند
هر که او گردان و نالان شیوه دولاب نیست
هوش مصنوعی: کسی که در دل خود غم و اندوه دارد، نمی‌تواند زیبایی‌های اطرافش را ببیند و در حقیقت، راهی را که باید برود، گم خواهد کرد. خواب و خیال او مانع از آن می‌شود که واقعیت‌ها را درک کند.
ای بجسته کام دل اندر جهان آب و گل
می‌دوانی سوی آن جو کاندر آن جو آب نیست
هوش مصنوعی: ای آن که در این دنیا به آرزوهای دل خود رسیده‌ای، چرا همچنان به سمت آن جویی می‌روی که در آن آب نیست؟
ز آسمان دل برآ ماها و شب را روز کن
تا نگوید شب روی کامشب شب مهتاب نیست
هوش مصنوعی: از آسمان دل، ماه را بیرون بیا و شب را به روز تبدیل کن تا کسی نتواند بگوید که امشب شب بی‌مهتاب است.
بی خبر بادا دل من از مکان و کان او
گر دلم لرزان ز عشقش چون دل سیماب نیست
هوش مصنوعی: دل من از وجود او بی‌خبر است و از حال و هوای او اطلاعی ندارد. اگر چHeart من به خاطر عشقش می‌لرزد، این لرزش مانند لرزش جیوه نیست؛ به همین دلیل، نشان‌دهنده‌ی نوعی عشق عمیق و خاص است.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۳۹۳ به خوانش پری ساتکنی عندلیب
حاشیه ها
1393/11/04 22:02
هنگامه حیدری
در بیت سوم می فرماید:
ای بجسته کام دل اندر جهان آب و گل
می‌دوانی سوی آن جو کاندر آن جو آب نیست
ناظر است به آیه 39 سوره ی نور
وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ کَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاء حَتَّی إِذَا جَاءهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ
و کسانی که کفر ورزیدند کارهایشان چون سرابی در زمینی هموار است که تشنه آن را آبی میپندارد تا چون بدان رسد آن را چیزی نیابد و خدا را نزد خویش یابد و حسابش را تمام به او دهد و خدا زودشمار است