هوش مصنوعی: چهره من از چهره تو نورانی است و جان من از جان تو، امنیت و آرامش زیادی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وجود من مانند آهنی است که وقتی عشق او را دریافت کرد، به آینه‌ای تبدیل شد و این آهنی بودنش را رها کرد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی دل من همیشه در حال پرواز بود و هیچ آرامشی نداشت. سرانجام، آرامش حقیقی‌اش را در دیدن او پیدا کرد.

هوش مصنوعی: بدون نگاه تو، چشمان من مانند آینه‌ای نخواهد بود، و بدون روز تو، روز من نیز مانند روزنه‌ای نخواهد بود.

هوش مصنوعی: چشم من وقتی تو را دید، گفت که تو نور منی. جان من هم وقتی تو را دید، گفت که تو جان منی.

هوش مصنوعی: صبر به خاطر تو ارزشمند شد و شکرگزاری از تو، سبب غنایت و فخر فقیران گردید.

هوش مصنوعی: گاهی من به در خانه‌ات می‌آیم و در را می‌زنم، و گاهی تو نیز به قلب من نزدیک می‌شوی و در آن را می‌زنی.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی عشق را با خود ببر و این دو پیام را به معشوق برسان، تا من از تلاش تو آزاد شوم و از تردید و دودلی پاک گردم.

هوش مصنوعی: من نیز مانند نی، به زودی برای تو نغمه‌ای خواهم سرود. تو هم مانند نی، برای من شیرینی خواهی بخشید.

هوش مصنوعی: ای دل، از من و ما دور شو و خود را فراموش کن، زیرا اگر از ما جدا شده‌ای، باید از خودت هم بگذری.

هوش مصنوعی: دانه شیرین به سنگ گفت: اگر من بشکنم، مغز درونم را نشان می‌دهم، ولی وای از تو که اگر بشکنی...