پیه را به فارسی وزد هم می گویند که در جگروزد که نوعی خوراک لری است مانده است که در ان جگر را به چادر ینه و روده بند گوسفند می پیچند و بریان می کنند

مصرع آخر حمد و ثنائی باید باشه ، این طور نیست ؟

از غزل‌های صاف و خالص جلال دینی، حاوی پیام ویژه فرهنگ و عرفان او
از نظر طبیعی، اینکه چرا چرخه زندگی‌ بر روی زمین ادامه دارد و دائما نو می‌‌شود و موجودات تازه را به وجود می‌‌آورد بی‌ شک وجود خورشید در نزدیک آن است که چون موتوری دائما روشن است و انرژی پیوسته‌ای رابه زمین ارسال می‌‌کند، از نظر جلال دین معنی‌‌ها نیز دارای موتور هستند و دارای زندگی‌ و نوزایی پیوسته ا‌ند و نگاه عارف و گوش اوست که این زندگی‌ و تازگی را می‌‌بیند و می‌‌شنود و در چرخه آن حضور دارد. چرخه معنوی گر چه در چرخه زندگی‌ زمینی صورت می‌‌گیرد ولی به آسمانی دیگر تعلق دارد:
گر چه نه به دریاییم دانه گهرم آخر
گرم چه نه به میدانیم با کر و فریم اخر

16- خامش‏ کن‏ و از راه خموشی بعدم رو- معدوم چو گشتی همگی حمد و ثنایی‏

***

[راه عدم همواره از طریق سکوت درون برای بشر گشاده ست.]

اشکالات عجیبی میبینم توی اشعار که من رو بر آن داشت که ثبت نام کنم و اشکالات عروضی و وزنی و نوشتاری و غلط های تاریخی رو درست کنم. 

نکته اول : هرجا که ملاقات دویارست اثر تست

نوشتن است وزن رو خراب کرده باید دویارست نوشته بشه.

نکته دوم: بیازارم ازآن گوش که آواز نی اشنود صحیح می باشد در حالیکه شما نوشتید نیاشنود! این بس عجیب و خنده داره چون صحبت سر شنیدن آوای نی بوده اصلا واژه نیاشنود غلط املاییه! 🤣

نکته سوم: این چرخ همی گردد و بی آب نگردد تا سر نبود پای کجارفت به پایی. در حالی که شعری که شما نوشتی اصلا نه وزنش درسته نه ادوات بکار رفته!