زیباست

بنظرم دوازده امیر قوم عیسی شاید اشاره دارد به دوازده حواریون.

هر فریقی مر امیری را تبع
بنده گشته میر خود را از طمع
این ده و این دو امیر و قومشان
گشته بند آن وزیر بد نشان
چقدر مولوی از تبعیت مطلق از اشخاص غیر معصوم در این بخش و بخش های قبلی انتقاد می کند. مانند بیت زیر:
دل بدو دادند ترسایان تمام
خود چه باشد قوت تقلید عام
و در ادامه نشان می دهد که این تبعیت کورکورانه و بدون آگاهی چطور باعث نابودی پیروان می شود.

شرح و تفسیر بیان دوازده سبط ، از نصارا
شرح و تفسیر بیت 458
قوم عیسی را بود اندر دار و گیر / حاکمانشان ده امیر و دو امیر
قوم عیسی در آن زمان برای پیشوائی مذهبی خود دوازده پیشوا داشت . ( این دوازده امیر مقتبس است از دوازده حواری که شاگردان خاص عیسی (ع) بودند ).
شرح و تفسیر بیت 459
هر فریقی مر امیری را تبع / بنده گشته میر خود را از طمع
هر قبیله تابع یک پیشوا بود که به طمع سعادت دنیا و عقبی مطیع امیر خود شده بود .
شرح و تفسیر بیت 460
این ده و این دو امیر و قومشان / گشته بنده ، آن وزیر بد نشان
این دوازده پیشوای مذهبی عیسویان به اضافه پیروانشان ، جملگی مطیع آن وزیر بدنهاد شده بودند .
شرح و تفسیر بیت 461
اعتماد جمله ، بر گفتار او / اقتدای جمله ، بر رفتار او
جمله عیسویان به گفتار آراسته آن وزیر مکار اعتماد داشتند و هرچه او می گفت ، آنان اطاعت می نمودند .
شرح و تفسیر بیت 462
پیش او در وقت و ساعت هر امیر / جان بدادی ، گر بدو گفتی : بمیر
عیسویان چنان به آن وزیر پر تزویر سرسپرده شده بودند که اگر وزیر به آنان می گفت بمیرید ، جملگی می مردند .

با سپاس از فرهاد

این بخش از مثنوی را "در سکوت" بشنوید:

پیوند به وبگاه بیرونی