هوش مصنوعی: ای سرو زیبای خوش‌تراش که کمر زیبایت از مو پیچیده است، هیچ کمری به زیبایی و مناسبت کمر تو نیست که از موهای تو الهام گرفته باشد.

هوش مصنوعی: جز خالق توانا که زیبایی‌های تو را خلق کرده است، هیچ کس قلمی به زیبایی چهره‌ات بر ماه نزده است.

هوش مصنوعی: بر روی صورت تو اثری وجود ندارد که بر اثر تکان دادن آن موها، بر سطح گل زیبای مشکین‌تر از مو نشان بگذارد.

هوش مصنوعی: با نگاه پرشیفته و جذبت، هنرمند چه می‌تواند خلق کند؟ حتی اگر قلمی بسازد که از موی تو تیزتر باشد، باز هم نمی‌تواند به زیبایی و جذابیت چشمان تو برسد.

هوش مصنوعی: هیچ چیز دیگری جز زیبایی چشم تو را نمی‌بینم که همچون نیشتری به عمق جانم نفوذ می‌کند و فاسد می‌سازد.

هوش مصنوعی: گفتی که از عشق تو هیچ اثری در وجودم باقی نمانده است. اما مثل این است که در آتش سوزانی، از موهای تو چه چیزی باقی می‌ماند؟

هوش مصنوعی: نگرانی من این است که تیر تو، با تمام قدرتش، نتواند به بدن محتشم آسیب برساند، زیرا چنان لطیف و نازک است که گویی فقط از مو عبور می‌کند.