هوش مصنوعی: وقتی که می‌خواهم غم او را بر روی کاغذ بنویسم، اشک من مانع می‌شود که مداد روی کاغذ بیفتد.

هوش مصنوعی: حتی فرشته‌ها نیز گواهی خواهند داد که زخم‌های من نشانه‌ای از عشق و زیبایی آن حوری است که بر کاغذ نوشته شده.

هوش مصنوعی: رقیب به چه بدی از من نوشته بود که دوست وقتی چشمش به آن کاغذ افتاد، از من دوری کرده است.

هوش مصنوعی: نگرانیم آنقدر زیاد شده که دیگر نتوانم جایی برای نوشتن نامه‌ام پیدا کنم و هرچه که بنویسم، به نام دیگران تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: نامه‌ای برای دیگران نوشت و این را به شکلی رمزآلود و با نام خود بر کاغذ به تصویر کشید.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اثر خطی که شخصی بر روی کاغذ نوشته است، آن‌قدر تأثیرگذار و ارزشمند است که حتی مهر و امضای معتبر نیز به آن اعتماد نکرده و تنها به خود نوشته اکتفا کرده است. به عبارت دیگر، اعتبار و ارزش نوشته به خود خط و محتوای آن برمی‌گردد و نیازی به تأیید خارجی ندارد.

هوش مصنوعی: در یاد محتشم، وقتی که احساساتش برانگیخته می‌شود، قلم به خاطر نگرانی و دغدغه‌هایش بر روی کاغذ صاف می‌شود و نوشته را به جریان درمی‌آورد.