گنجور

شمارهٔ ۲۵۷

از بادهٔ لاله تو چو در ژاله می‌رود
خون قطره قطره در جگر لاله می‌رود
چشم تو هندوییست که پنداری از خطا
صد ترک تند خوش به دنباله می‌رود
از خشگ سال ناز جهان می‌شود خلاص
سال دگر که ماه تو در هاله می‌رود
زین بادهٔ دو ساله که می‌آورند باز
ناموس زهد زاهد صد ساله می‌رود
از شکر نی قلمم هردم از عراق
صد کاروان قند به بنگاله می‌رود
زیبا عروس جمله اندیشه‌ام به کار
بی‌مشتری فریبی دلاله می‌رود
شب محتشم چو می‌کند آهنگ نوحه ساز
تا روز از زمین به فلک ناله می‌رود

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از بادهٔ لاله تو چو در ژاله می‌رود
خون قطره قطره در جگر لاله می‌رود
هوش مصنوعی: وقتی که نوشیدنی سرخ رنگ مثل گل لاله به زمین می‌ریزد، گویی که خون به آرامی در دل گل لاله جاری می‌شود.
چشم تو هندوییست که پنداری از خطا
صد ترک تند خوش به دنباله می‌رود
هوش مصنوعی: چشم تو مانند یک هندو است که فکر می‌کنی از اشتباهاتش، صد تیر خوشبو به دنبال می‌آید.
از خشگ سال ناز جهان می‌شود خلاص
سال دگر که ماه تو در هاله می‌رود
هوش مصنوعی: از سال‌های خشک و بی‌ثمر این جهان نجات پیدا می‌کنیم، زیرا سال آینده ماه تو در دایره‌ای زیبا و درخشان ظاهر می‌شود.
زین بادهٔ دو ساله که می‌آورند باز
ناموس زهد زاهد صد ساله می‌رود
هوش مصنوعی: از این شرابی که بعد از دو سال به ما می‌رسد، معیار و اعتبار زهد و پارسایی یک زاهد که صد سال زهد ورزیده، ناپدید می‌شود.
از شکر نی قلمم هردم از عراق
صد کاروان قند به بنگاله می‌رود
هوش مصنوعی: هر روز از شکر و شیرینی کلامم، مانند کاروان‌های بسیاری، هزاران قند به بنگاله ارسال می‌شود.
زیبا عروس جمله اندیشه‌ام به کار
بی‌مشتری فریبی دلاله می‌رود
هوش مصنوعی: عروس زیبای افکار من در حالتی است که بدون مشتری و بی‌مشتری، دلاله‌ای در جستجو و فریب می‌رود.
شب محتشم چو می‌کند آهنگ نوحه ساز
تا روز از زمین به فلک ناله می‌رود
هوش مصنوعی: شب که محتشم نوحه‌خوانی را آغاز می‌کند، ناله و اندوه از زمین به آسمان می‌رسد و تا صبح ادامه دارد.