هوش مصنوعی: چشمان سیاه کسی که باعث شادی من بود، گاهی با نگاهش مرا به ناله و زاری انداخت. چون از نگاه او، در نهایت از گناه خود به دام افتادم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا فکر می‌کنم سایهٔ رحمت درختی بلند که همه را زیر پوشش خود گرفته، به من مربوط است.

هوش مصنوعی: کسی که شمشیر به دست می‌گیرد و می‌گوید که مرا نکش، به هیچ‌وجه نباید از من انتظار بندگی داشته باشد. این نشان‌دهنده‌ی سرکشی و طغیانی است که در برابر پادشاه خود بروز می‌دهد.

هوش مصنوعی: به این موضوع فکر نکن که حتی اگر عذر و بهانه‌ای داشته باشی، این حقیقت که تو مرا کشته‌ای، پنهان نخواهد ماند. حتی من هم اگر در موقعیت تو بودم، نمی‌توانستم برای خود شاهدی بیارم.

هوش مصنوعی: امشب شب عید است و ماه پنهان در ابر است، اما جویندگان دلشان به خاطر تو حزین است. پس تو نگران نباش و با نوشیدن می، کلاه از سر خود بردار و زنجیر غم را بشکن.

هوش مصنوعی: ای کاش به خاطر گناهی متهم شوم، تا هر لحظه در برابر او زانو بزنم و از اشتباهم عذرخواهی کنم.

هوش مصنوعی: هرچند من از نعمت نزدیکی دور هستم و وضعیت خوبی دارم، با این حال امید دارم که در برخی از مواقع به درگاه امید خود سر بزنم.