محتشم کاشانیشمارهٔ ۱۸۴
جدائی تو هلاکم ز اشتیاق تو کرد
تو با من آن چه نکردی غم فراق تو کرد
به مرگ تلخ شود کام ناصحی که چنین
شراب صحبت ما تلخ در مذاق تو کرد
ز عمر بر نخورد آن که قصد خرمن ما
به تیز ساختن آتش نفاق تو کرد
اجل که بی مددی قتل این و آن کردی
چو وقت کار من آمد به اتفاق تو کرد
فغان که هر که به نامحرمی مثل گردید
فلک به رغم منش محرم وثاق تو کرد
شبانه هر که به بزمی فتاد و رفت فرو
صباح سر به در از غرفة رواق تو کرد
ز خود هلاکتری دید و سینه چاکتری
به هر که محتشم اظهار اشتیاق تو کرد
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جدائی تو هلاکم ز اشتیاق تو کرد
تو با من آن چه نکردی غم فراق تو کرد
هوش مصنوعی: جدایی تو باعث نابودی من شد، زیرا شوق و اشتیاق به تو مرا این‌گونه رنجانید. تو با من کاری نکردی، اما غم دوری تو به من آسیب رساند.
به مرگ تلخ شود کام ناصحی که چنین
شراب صحبت ما تلخ در مذاق تو کرد
هوش مصنوعی: اگر ناصح از صحبت ما ناامید و دلسرد شود، این غم و اندوه برای او تلخ و سخت خواهد بود، چرا که ممکن است کلام ما از دلش خوشی‌ها را گرفته باشد و در کامش طعم تلخی بگذارد.
ز عمر بر نخورد آن که قصد خرمن ما
به تیز ساختن آتش نفاق تو کرد
هوش مصنوعی: کسی که قصد خراب کردن ما را با شعله‌ور کردن آتش نفاق داشت، نتوانست از عمرش بهره‌برداری کند.
اجل که بی مددی قتل این و آن کردی
چو وقت کار من آمد به اتفاق تو کرد
هوش مصنوعی: مرگ، بدون کمک دیگران، افراد را به قتل می‌رساند. اما وقتی نوبت به من رسید، این سرنوشت با همکاری تو رقم خورد.
فغان که هر که به نامحرمی مثل گردید
فلک به رغم منش محرم وثاق تو کرد
هوش مصنوعی: افسوس که هر کسی که به نامحرمی شبیه شد، سرنوشت به رغم خواسته‌ام، او را به دام تو گرفتار کرد.
شبانه هر که به بزمی فتاد و رفت فرو
صباح سر به در از غرفة رواق تو کرد
هوش مصنوعی: شبی که کسی در جشن و میخانه‌ای شرکت کرد و خوش گذرانی کرد، صبح زود از اتاق تو خارج شد.
ز خود هلاکتری دید و سینه چاکتری
به هر که محتشم اظهار اشتیاق تو کرد
هوش مصنوعی: در این بیت، شخصی به عواقب منفی ناشی از عشق و دلبستگی خود اشاره می‌کند و به کسانی که به ابراز علاقه به محبوب پرداخته‌اند، اشاره می‌کند. او به شکل کنایه‌آمیزی به وضعیت خود و دیگران اشاره می‌کند که در پی عشق ممکن است دچار مشکلات شوند، اما همچنان به این احساسات ادامه می‌دهند.