هوش مصنوعی: کسی که نتوانست تو را از خواب عمیق بیدار کند، به تو عشقی داد که به اندازه زیبایی و محبتش ارزش داشت.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر زیبایی‌هایت قدرت و نیرویی در او پیدا شده، هرگز اجازه نمی‌دهد که حتی یک ذره از ظلم و بی‌عدالتی تو کم‌ارزش شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی دل را آزار کند، مانند کسی است که با شمشیر زیبایی‌اش به دیگران آسیب می‌زند و هیچ گونه تسلی از درد دل ایجاد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: ای خدا، چرا کسی که دردی ندارد، به من غم و اندوهی را ارزانی داشته و تو را از غمخواری کردن بی‌نیاز کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: کسی که تو را در مدرسه به خوبی‌ها آموخت، در واقع در هنر یاری و کمک به دیگران چیزی به تو نیاموخت.

هوش مصنوعی: آن کسی که ویژگی‌های زیبایی و ظرافت تو را به نمایش گذاشت، هیچ ترسی از افول و زوال تو نداشت.

هوش مصنوعی: آن کسی که با دل‌های بی‌قرارش از عشق تو بیشتر از حد طاقت تحمل کرد، محتشم را تا زمانی که از غم سبک‌سری جانش را نگیرد، رها نخواهد کرد.