هوش مصنوعی: پرنده‌ای بلندپرواز و باهوش، به خاطر عشق و اشتیاقش یاد عاشق را کرده و به زیبایی و شیرینی آن دقت می‌کند، یا شاید سخنانی که می‌گوید به لطافت و شیرینی طوطی شباهت دارد.

هوش مصنوعی: خیال من به جایی فراتر از تصورم پرواز کرد و عقل من به جایگاهی رسید که در نزدیکی پروردگار بود.

هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی چهره‌ات، مدهوش و شیفته‌ام و قلمی که مانند عطر خوشبوست، کارهای تو را با دقت ثبت می‌کند.

هوش مصنوعی: از خزانه‌ای پنهان، جواهری نمایان شد و آیه‌ای از کتابی بدون تردید و شک به روشنی آشکار گردید.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های خیره‌کننده و دلنواز دختر فکر من، زال چرخ (زمان) نظاره‌گر و شگفت‌زده شد و دوباره در جلوه‌گری و درخشندگی خود ظاهر گردید.

هوش مصنوعی: فکرت، آزاد و رها شد و به قدری قوی و فعال گردید که همچون چرخ در حال حرکت و پویایی، به جلو رفت. با این پیشرفت، توانایی و قدرتی به دست آورد که می‌تواند به عمق و وسعت بیشتری برسد، همانند کسی که به دنبال هدف خود می‌رود.

هوش مصنوعی: در مکان مقدس و خاص آن بانوی بزرگ، حتی افلاطون هم نمی‌تواند وارد شود. نام بزرگ و با ارزشی که در اینجا وجود دارد، به خودی خود به نماد و نشانی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: او در حرمسرای حق، بهترین و بی‌نظیرترین زن است که زیبایی‌اش فضایی پر رونق و دلنشین به بزم غیبی که در آن برپا است، بخشیده است.

هوش مصنوعی: در بلندای مقام و عصمت، دختر بزرگ زهرای مطهر، همانی که زیبایی و جلال دنیا به خاطر او زیبا و روشن شده است.

هوش مصنوعی: از زیبایی کلام و لطافت رفتار، راز و ویژگی‌های حیدر کرّار در او نمایان شد.

هوش مصنوعی: باغ امامت همچون گلشن زیبایی است که در آن، کرامت و احترام درختان را به نمایش می‌گذارد و همچنین مقاومت و پایداری در آن باعث شده که مانند شاخه‌های درخت طوبی، مثال زدنی و شایسته تحسین باشد.

هوش مصنوعی: از جمال و زیبایی انسانی که تحت تأثیر علم الهی و حکم الهی قرار دارد، به اوج کمال دست یافته است.

هوش مصنوعی: عقل در اختیار کسی است که عاشق اوست، عشق به زندگی بوی اوست و زیبایی چهره‌اش باعث شده صد هزار عذرا به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: عرش الهی به درگاهش مانند فرشی گسترده شده است و در کنار مقام او، هرگاه که بخواهد، همه چیز جز خداوند زیر سایه‌اش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آسمان زمین را مانند یک معشوق می‌بوسد و ماه درخشندگی‌اش را مانند شمعی در تاریکی به نمایش می‌گذارد. پرده‌داری که ناموسش ساره و حوا هستند، نشان‌دهنده‌ی کرامت و ارزش زنان در این جهان می‌باشد.

هوش مصنوعی: کعبه، مکان امیدها بود و پایه‌هایش سمت یمن بود. پناهگاه جان‌ها بود، اما در نهایت به دست دشمنان اسیر شد.

هوش مصنوعی: بر شتر عریان، فردی با دل پر از غم و ناراحتی نشسته است. او در زمانی که جهان دچار تغییرات و ناپایداری است، به یاد مهد پاکی و عصمتش گریان است.

هوش مصنوعی: حاکم بر مرگ و نابودی، مرکز بلایا و دردی که بر مردم نازل می‌شود، به سمت خود جلب کرد و کعبه‌ای برای مصیبت‌ها و شکنجه‌ها شد.

هوش مصنوعی: در دنیای پاکی و بی‌نقصی که در آن عزت و احترام وجود دارد، بدون هیچگونه پوشش و حجاب، شخصی به زیبایی و بزرگی خود می‌بالد و مانند کسی که در کوه و دشت به سفر می‌پردازد، آزادانه و بی‌محدودیت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: عقیلهٔ عالم به سفر به شام رفت و در دلش غمی بزرگ دارد. چشمانی پر از اشک مانند چشمهٔ زمزم دارد و زمین بطحا، که مکانی مقدس است، پر از خون و اندوه شده است.

هوش مصنوعی: شاهد یکتایی دختر خسرو اسلام در جمعی، دینی بدتر از دین نصاریٰ را رقم زد.

هوش مصنوعی: کسی که جایگاهش باعث حسادت به بهشت است، حالا در مکانی بی‌دردسر و ساده مانند گنجی ارزشمند در خرابه زندگی می‌کند.