شمارهٔ ۳۹
شیخ گفت ایزد تعالی در همه جایها حقّ خود راتبع حقّوق خلق گرداند و از کرم و فضل تقصیردر حقّ خود عفو کند و درگذارد و در حقّوق خلق روا ندارد برای آنکه رحمت صفت حقّست و عجز صفت خلق آنگه این بیت بگفت:
آری چنین کنند کریمان کی شاه کرد
سوی رهی بچشم بزرگی نگاه کرد
شمارهٔ ۳۸: شیخ گفت خلق از آن در رنجند کی کارها پیش از وقت میطلبند.شمارهٔ ۴۰: شیخ در میان سخن روی به یکی کرد از قوم و گفت وحشتها از نفس است اگر اورا نکشی او ترا بکشد.
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شیخ گفت ایزد تعالی در همه جایها حقّ خود راتبع حقّوق خلق گرداند و از کرم و فضل تقصیردر حقّ خود عفو کند و درگذارد و در حقّوق خلق روا ندارد برای آنکه رحمت صفت حقّست و عجز صفت خلق آنگه این بیت بگفت:
هوش مصنوعی: شیخ فرمود: خداوند در همه مکانها حقوق خود را به حقوق مخلوقات وابسته کرده و از روی بخشش و کرم خود، در حق خود چشمپوشی میکند و میگذرد. اما در مورد حقوق مخلوقات، اینگونه نمیگذرد، چرا که رحمت از صفات خداوند است و ناتوانی از صفات مخلوق. سپس این بیت را بیان کرد:
آری چنین کنند کریمان کی شاه کرد
سوی رهی بچشم بزرگی نگاه کرد
هوش مصنوعی: بله، آنهایی که روح بزرگی دارند و نیکوکار هستند، وقتی به کسی کمک میکنند، با نگاهی بزرگ و با محبت به راهی که پیش روی اوست، توجه میکنند.

محمد بن منور