هوش مصنوعی: در زمان شیخ بنشابور، روزی در خانقاه، امام مجلس می‌گفت. وقتی که او از آنجا به کوی عدنی می‌رفت، ابراهیم ینال، برادر سلطان طغرل، به او رسید. وقتی که به شیخ نزدیک شد، از اسب پیاده شد و سلام کرد. شیخ به او گفت که سرش را پایین‌تر بیاورد و او این کار را کرد تا زمانی که سرش نزدیک زمین قرار گرفت. شیخ گفت: "کافی است، حالا سوار شو!" و آن شخص بر اسب نشست و شیخ هم بر مرکب خود نشست و به خانقاه بازگشت. در این حین، درویشی که از کنارشان رد می‌شد، تعجب کرد که چه ارتباطی بین شیخ و برادر سلطان طغرل وجود دارد. شیخ متوجه درویش شد و به او گفت: "ای درویش، تو نمی‌دانی که هر کسی که به ما سلام می‌کند، در واقع به خاطر او سلام می‌کند؟ ما خودمان میان نیستیم، بلکّه مقصود ما حق است. هر خدمتی که به خاطر حق انجام شود، هر مقدار که با تواضع و خضوع باشد، مورد قبول‌تر خواهد بود. ما با ابراهیم ینال به خاطر خدا رفتار کردیم، نه به خاطر خودمان." سپس شیخ افزود که کعبه به عنوان قبله مسلمانان در نظر گرفته شده تا مردم در برابر آن سجده کنند، در حالی که خود کعبه در میانه نیست. او به درویش یادآوری کرد که هیچ‌کس نمی‌تواند بر افعال پیران اعتراض کند؛ نه به صورت ظاهری و نه باطنی، زیرا جز حق نمی‌تواند باشد.