هوش مصنوعی: روزی که شیخ ابوسعید از نشابور به میهن خود بازمی‌گشت، در راه در محلی توقف کرد و درویشان نیز در آنجا با هم جمع شدند. وقتی وقت نماز فرا رسید، درویشان به نماز ایستادند و به عبادت پرداختند، اما یکی از درویشان که به دلیل خستگی خوابش برده بود، وقتی بیدار شد دید که دیگران در حال نماز هستند و به خاطر شرم و خجالت نتوانست بلند شود و همچنان در خواب باقی ماند. در این میان، دزدی به آنجا آمد تا چیزی بدزدد و درویش بیدار که تکیه داده بود، سنگی برداشت و به سمت دزد پرتاب کرد. دزد متوجه شد که کسی او را می‌بیند و فرار کرد و نتوانست چیزی را با خود ببرد، در حالی که دیگران هیچ خبری از این واقعه نداشتند. پس از آنکه نماز را به پایان رساندند و درویش را خوابیده دیدند، به او گفتند که چطور می‌تواند بدون نماز در اینجا باشد. اما شیخ ابوسعید گفت که این درویش بی‌نماز نیست، بلکه به خاطر تماشای شما از نمازتان غفلت کرده است. در ابتدا کسی متوجه عمق حرف شیخ نشد، اما پس از این که به حالت درویش بیشتر دقت کردند و واقعیت را فهمیدند، از انکار خود پشیمان شدند.