هوش مصنوعی: در نشابور، شخصی که تاجر بود، برای شیخ عودی و هزار دینار نشابوری آورد. شیخ از حسن مؤدب خواست تا مهمانی ترتیب بدهد و آن هزار دینار را طبق معمول در آن مهمانی خرج کرد. سپس تنوره‌ای ایجاد کردند و شیخ دستور دادند تا آن تنگ عود را درون تنوره قرار دهند تا مهمانان از بوی خوش آن بهره‌مند شوند. همچنین به تعداد زیاد شمع گذاشتند تا در طول روز روشن شوند. در آن زمان، محتسبی بود که قدرت زیادی داشت و نظرش به صوفیان و به ویژه شیخ منفی بود. او به خانقاه وارد شد و از شیخ پرسید که این کارها چیست؟ آیا روشن کردن شمع و قرار دادن عود در تنوره درست است؟ شیخ پاسخ داد که ما نمی‌دانستیم که این کار نادرست است، تو برو و آن شمع‌ها را خاموش کن. محتسب به سمت یکی از شمع‌ها رفت تا آن را خاموش کند، اما ناگهان آتش به لباس و موی او افتاد و بیشتر سوخت. شیخ در این هنگام گفت:

هوش مصنوعی: هر شمعی که خدا روشن کند، اگر کسی بخواهد آن را با فوت خاموش کند، خود او خواهد سوخت.

هوش مصنوعی: محتسب از سخنانش پشیمان شد و تصمیم گرفت که توبه کند.