هوش مصنوعی: در زمانی که شیخ بوسعید در نشابور بود، حسن مؤدب که خادم خاص شیخ بود، از دیگران قرض‌هایی گرفته و آن را به درویشان داده بود، اما گاهی تأخیر پیش می‌آمد و درویشان به او نیاز می‌کردند. روزی همه جمع شدند و حسن به شیخ گفت که بگویند بیایند. او نیز آنها را به درون آورد. وقتی شیخ خدمتشان رسید، کودکی از جلوی خانقاه گذشت و با صدای بلندی خواسته‌هایش را اعلام کرد. شیخ گفت او را بیاورند و وقتی آوردند، فرمود همه چیزهایی را که دارد، برانداز کند. همه را به صورت منظم پیش درویشان قرار داد تا از آن استفاده کنند. کودک گفت که به طلا نیاز دارد و شیخ گفت که طلا به زودی خواهد آمد. کمی بعد، او دوباره تقاضا کرد و شیخ همان پاسخ را داد. کودک گفت که استاد مرا می‌زند. این گفت و در حال گریه استاد بود. ناگهان کسی از در خانقاه وارد شد و کیسه‌ای طلا به شیخ داد و گفت که فلان شخص فرستاده و از او خواسته که برایشان دعا کند. شیخ به حسن گفت که طلا را بگیرد و بین تقاضاکنندگان تقسیم کند. حسن همه طلا را تقسیم کرد و حتی طلاهای کودک را نیز به او داد و هیچ چیزی باقی نماند. شیخ گفت که در این اشک کودک، راز و حکمت نهفته است.