هوش مصنوعی: از آسمان غیبت، ای خدا، برایم سفره‌ای پهن کن و مرا به مهمانی‌ات دعوت کن تا از نعمت‌های تو بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: برای سپاسگزاری از نعمت‌های بی‌نهایت تو، لطفا نعمتی بی‌پایان و بدون منت به من عطا کن.

هوش مصنوعی: بدن من آشکار است و جانم در خفا، همیشه قدرت و نیروی تو را به من بفرست که نه در چشم دیده می‌شود و نه در نهان.

هوش مصنوعی: تا شاید موجی من را دوباره از ساحل به دریا بکشاند، چرا که هر لحظه همچون دریای عمان، صد موج در این محیط به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ گدایی به ما نمی‌رسد، زیرا ما لیاقت بندگی نداریم. اگر بخواهی بندگی را به ما بسپاری، باید ما را چون شاه و سلطان بزرگ بشماری.

هوش مصنوعی: ای خدا، چون مرا به مقام کدخدایی نائل کردی، هرچه در دلت می‌گذرد و به دانشت نیاز است، به من برسان.

هوش مصنوعی: چون در این سرزمین زوال و ناداری، تو به من قدرت و مقام دادی، هر بار از قبل از پادشاهان، مالیات و خراج را برای من بفرست.

هوش مصنوعی: هر چه که می‌دانی، در هر ماه و هر سال باید به من منتقل کنی، اما اگر بعد از آن چیزی بفرستی، باید به اندازهٔ همان سال‌ها برایم بفرستی.

هوش مصنوعی: از زبان کسی که در مغرب زندگی می‌کند، با احترام به ملک و دین بگو که به من از خودت گوسفند، گندم و نان بفرست.