لبیبی » ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی » شمارهٔ ۲۲ - به شاهد لغت خبزدو، بمعنی جعل

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن روی و ریش پر گه و پر بلغم و خدو</p></div>
<div class="m2"><p>همچون خبزدوئی که شود زیر پای پخچ</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳ - به شاهد لغت دند، بمعنی ابله و بی باک و خود کامه

آن روی و ریش پر گه و پر بلغم و خدو
همچون خبزدویی که شود زیر پای پخچ

هوش مصنوعی: در این بیت به وصف چهره و ریش شخصی پرداخته شده است که به نوعی ناخوشایند و نامرتب به نظر می‌رسد. چهره او شبیه به چیزی است که زیر پای شخص دیگری یا بر روی خاک نشسته باشد؛ بنابراین، توصیف او به نوعی نشان‌دهنده‌ی عدم آراستگی و بی‌نظمی است.

شمارهٔ ۲۱ - به شاهد لغت فرخچ، بمعنی رشوت

شمارهٔ ۲۲ - به شاهد لغت خبزدو، بمعنی جعل

هوش مصنوعی: آن چهره و صورتش با موهای پراکنده و چرب، به من حالتی شبیه به نان پخته شده را می‌دهد که زیر پای پخته می‌شود.

آن روی و ریش پر گه و پر بلغم و خدو

همچون خبزدوئی که شود زیر پای پخچ

شمارهٔ ۲۲ - به شاهد لغت خبزدو، بمعنی جعل

اطلاعات

برگردان به زبان ساده