هوش مصنوعی: زمانی که دل من به عمق زیبایی و ارزش‌ها پی برد، به دنیای تفکر و اندیشه فرو رفت و به مانند غواصی در دریا شروع به جستجو و کاوش کرد.

هوش مصنوعی: برای آنکه شخصی در عمق و درگیری‌های زندگی غرق شود، گاهی آنچنان در چالش‌ها و مشکلات فرو می‌رود که تمامی مسائل را از یاد می‌برد و محیط اطرافش را سرشار از تأثیرات و تغییرات می‌بیند.

هوش مصنوعی: نذری که از آن برای او به پا خواستم را در آستانه پیامبرش قرار دادم.

هوش مصنوعی: من به زیبایی‌های خود طوری جلوه‌گری کردم که آسمان نیز تحت تأثیر قرار گرفت، عطارد (سیاره) مرا بوسید و بر سر گرفت.

هوش مصنوعی: حسرت می‌خورم که چرا چنین گوهری را که دارم، به کسی دیگر تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم بیشتر از این در دل خود آداب و رسوم را تربیت کنم، زیرا می‌خواهم برای بزرگ‌تر (پیر) خود، زیبایی‌های ستایش را فراهم کنم.

هوش مصنوعی: پناهگاه عالم، دین راستین است و رهبر آن، راهنمای نیکو و اصلی است.