هوش مصنوعی: روزی نوشین‌روان به باغ خودش حجام را فراخواند تا موهایش را اصلاح کند. هنگامی که حجام دستش را بر سر او گذاشت، گفت: «ای آقا! دختر خود را به من بده تا بتوانم دل تو را از فکر قیصر راحت کنم.» نوشین‌روان با خود فکر کرد که این مرد چه می‌گوید. از این حرف او شگفت‌زده شد، اما به خاطر ترسی که از حجام داشت، نتوانست چیزی بگوید. در پاسخ گفت: «همین کار را بکن، تا اول مو را برداری.» سپس وقتی که مو را برداشت، به سراغ بزرجمهر رفت و ماجرا را برای او تعریف کرد. بزرجمهر دستور داد تا حجام را بیاورند و از او پرسید: «در هنگام برداشتن مو چه گفتی؟» حجام پاسخ داد: «هیچ نگفتم.» بزرجمهر دستور داد تا جایی که حجام پایش را بر سر نوشین‌روان گذاشته بود، حفاری کنند و در آنجا مقدار زیادی مال پیدا کردند. بزرجمهر گفت: «ای آقا! آنچه حجام گفت، نه به خاطر سخن خودش، بلکه به خاطر این مال است که خیالت را راحت کرده، زیرا پای او بر سر این گنج است.» این جمله به صورت ضرب‌المثل بیان شده است که به معنای این است: «کسی که زیر پایش گنجی است، هیچگاه نیازی نخواهد داشت.»