خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن موی میان که می نماید رو را</p></div>
<div class="m2"><p>موئی بجهانی نفروشم او را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر لفظ مرا لولوی لالالا لاست</p></div>
<div class="m2"><p>با این همه لالا شده ام لولو را</p></div></div>

دیوان خواجوی کرمانی به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری » تصویر 526

فانوس خیال » تصویر 5645 - خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

آن موی میان که می نماید رو را
مویی بجهانی نفروشم او را
گر لفظ مرا لولوی لالالا لاست
با این همه لالا شده ام لولو را

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و نادری موی معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هرگز حاضر نیست موی او را با چیزی در دنیا عوض کند. همچنین به وجود صداهایی مانند لالایی اشاره دارد و نشان می‌دهد که در عین سادگی و بی‌زبانی، عمق احساساتش را درک کرده است. این دو موضوع، عشق و زیبایی، در کنار هم جلوه می‌کند.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: من آن موی زیبایی که در چهره‌ات نمایان است را به هیچ چیزی در این جهان نمی‌فروشم.

آن موی میان که می نماید رو را

موئی بجهانی نفروشم او را

هوش مصنوعی: اگر حرف‌های من مانند لالایی است، با وجود این lullaby، من به شکلی شبیه لولوی این لالایی درآمده‌ام.

گر لفظ مرا لولوی لالالا لاست

با این همه لالا شده ام لولو را

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده