خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » معمّیات » شمارهٔ ۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بچه ی مرغ تا نگردانی</p></div>
<div class="m2"><p>نام دلدار من کجا دانی</p></div></div>

دیوان خواجوی کرمانی به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری » تصویر 570

شمارهٔ ۴۳

بچه ی مرغ تا نگردانی
نام دلدار من کجا دانی

هوش مصنوعی: این بیت شعر اشاره دارد به این که تا زمانی که کسی دلدار و محبوبش را نشناخته است، نمی‌تواند به شناخت کامل از او دست یابد. به نوعی بیانگر ارتباط عمیق عاطفی و نیاز به آشنایی و شناخت در روابط انسانی است.

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲

هوش مصنوعی: اگر به جوجه مرغ یاد ندهی نام محبوبم را، چگونه میتوانی او را بشناسی؟

شمارهٔ ۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده