هوش مصنوعی: تو که با قدرت خود سنگ را به جواهر لعل تبدیل کردی و ماه را مانند منجوق تزئین کرده‌ای، ای پیر زن که این ایوان را ساخته‌ای، بر تو درود باد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ماه می‌پردازد که گاهی مانند گوی نقره‌ای و گاهی مانند توپ طلایی در آسمان می‌درخشد. گویا ماه در اینجا به عنوان یک سوارکار نقره‌ای توصیف شده که بر گردونه‌ای در حرکت است.

هوش مصنوعی: عاشقان تو مانند سربازانی هستند که دلشان را برای عشق تو فدای راه و طریق تو کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به طرز زیبا و شاعرانه، به حرکت سریع و تند آفتاب در آسمان اشاره شده است که در حال طلوع از سوی شرق بر روی بلندای کوه‌ها می‌تابد. آن لجنی زرد رنگی که به آسمان مربوط است، نشان‌دهندهٔ رنگ گرم آفتاب است که حالتی پرانرژی و شاداب به فضا می‌بخشد.

هوش مصنوعی: کمانداران بزرگ در حال انتظار هستند و تیرهای خود را از گل و غنچه ساخته‌اند.

هوش مصنوعی: افرادی که مهارت در شکار دارند، در هر شب با تیرهای علم و دانش خود، به سوی دیو سرکش و شرور حمله می‌کنند و او را هدف قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: نیازمندان چمن، توان تو در ماه مهر می‌تواند برگ‌های جعفری را به صورت زمستانی درآورد.

هوش مصنوعی: تو داستانی را به وجود آورده‌ای که پر از جواهرات ارزنده است و سپس از طلا، داستانی پر از ارزش و زیبایی ساخته‌ای.

هوش مصنوعی: در مهمانی که در خانه‌ی فضل تو برپا شده، خوش‌خدمتی به ماه و زیبایی‌های طبیعت به وضوح دیده می‌شود؛ به گونه‌ای که ماه مانند نانی گرد و سبز، و آسمان مانند سفره‌ای پر از سبزه و رنگارنگ جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: سال به سال، حکمت تو مانند بره‌ای که در آتش خورشید پخته شده باشد، در این سفره نقره‌ای به نمایش گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: برای گوسفند آب آورد، دلو و چرخ آب‌کشی برای کیوان ساخته شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی‌های طبیعت و نقش محبت و لطف خداوند اشاره می‌کند. درختان گل، بلبلان و عطر خوش عود، همه به خاطر وجود تو و لطف تو به زیبایی و نشاط درآمده‌اند. زمین و آسمان با وجود تو به تفرجگاهی خوشبو و شاداب تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: دل و جان بارها از شعله‌های آتش احساس دچار سوختگی شده‌اند و اهل محبت و دل‌باخته، در عالم روح آثار و کارهای بسیاری را خلق کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ابراهیم را با مقام و مرتبه‌ای بزرگ گرامی داشته‌اند و آتش نمرود را به وسیله او بدل به بهشتی زیبا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: غیرت تو مانند یعقوب است که در فقدان فرزندش، جان عزیزش را به یاد برادرش می‌سازد و به جای شادی، در اندوه و ناراحتی زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، موی زیبا و تاریک مانند طره‌ای خوش‌نما درخشیده است و در روز، چهره‌اش مانند چهره‌ی زیبای موسی پسر عمران تجلی یافته است.

هوش مصنوعی: فرمان تو بی چون و چراست و این در حالیست که موری کوچک و بی‌اهمیت راه خود را از دست می‌دهد. تختی که سلیمان بر آن نشسته، از ویژگی‌های بسیار بزرگی ساخته شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی‌های طبیعی و تأثیر آن‌ها بر انسان اشاره می‌کند. او می‌گوید که در بالای افق آسمان، هلال ماه مانند سرمه‌ای در چشمان او نقش بسته و به نوعی نشان‌دهنده زیبایی و جاذبه است. این تصویر به زیبایی ابروهای دستان انسان تشبیه شده است، که نشان‌دهنده لطافت و هنر در آفرینش است. به طور کلی، شاعر به هماهنگی بین عناصر طبیعی و زیبایی‌های انسانی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: شام را همچون چین موی زیبا و نرم حوریان تزیین کرده، و بام را با رنگ خوش مشکین، شاداب و دلنشین مانند صحن باغ بهشت ساخته است.

هوش مصنوعی: جان خواجو مانند پرنده‌ای است که در باغی از عشق و زیبایی زنده است و تو با صدای شیرین و دلنشین خود او را شکرگزار و شاداب کرده‌ای.