هوش مصنوعی: دوست داشتم که به خاطر مرگ چراغ کیان، من هم شعری را در مورد آن بنویسم و به ابراز احساسات بپردازم.

هوش مصنوعی: اگر تو قوی و توانمند بودی، با یک لحظه نزدیک شدن به آسیب، می‌توانستی چراغ آسمان را خاموش کنی.

هوش مصنوعی: اگر با دلی پرامید و شجاع به زندگی ادامه دهی، من هم می‌توانم با تمام قدرت، مرگ را به دست خودم مهار کنم.

هوش مصنوعی: وقتی سلیمان به دست نیروهای شیطانی کشته شد، نیاز بود که من نیز آن شیطان را نابود کنم.

هوش مصنوعی: من باید به مازندران بروم و پیروزی را به دست آورم، زیرا تمام اشعار و نوشته‌های او را یکی‌یکی مطالعه و بررسی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که شیرین، دامن خود را با تیغ زدم، پس از آنکه خسرو، شمشیر به دست گرفت، من نیز جان خود را فدای عشق کردم.

هوش مصنوعی: اگر به او وفادار می‌بودم و در جدایی‌اش نمی‌ماندم، خودم را از بین می‌بردم.

هوش مصنوعی: اگر محبت او را به جای شادی و خوشحالی قرار دهم، همان‌طور که گل را در باغ می‌کارند.

هوش مصنوعی: دل و چشمانم را در دستم گذاشتم، مثل جیوه که از آب می‌گریزد، به خاطر او دلم را به درد آوردم.

هوش مصنوعی: عروسان به دل و جان خوشی می‌دهند، چون صدای آنان را در ظرفی زیبا ضبط می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو هیچ سودی از او نمی‌بری و گرنه خود را در غم و اندوه کشته‌ای.

هوش مصنوعی: دوست من، به خاطر دوری از خودت مرا بکش، چون اگر تو بتوانی مرا به درد بیندازی، من هم می‌توانم تو را نابود کنم.