هوش مصنوعی: ای دختر با موهای تاریک، شراب زلال کجاست؟ آن شراب سنگین که دل را به درد می‌آورد، کجاست؟

هوش مصنوعی: بر روی زمین قطره‌ای از زهراب نریز، مرد شجاع و دلاوری که آتشین و پرجوش است، کجاست؟

هوش مصنوعی: حلقهٔ ابریشمی که به آن اشاره شده، نمادی از زیبایی و لطافت است و ماه نو نیز به تازگی و نو بودن اشاره دارد. سوال از این است که لحن و صدای آن ماه را که به نوعی زرنگ و ماهر است، کجا می‌توان یافت؟ این بیت به دنبال زیبایی و احساسات لطیف در زندگی و هنر است.

هوش مصنوعی: در میان بازیگران جدید، آیا کسی هست که بتواند با بزرگ‌ترین و بهترین حریفان قدیمی رقابت کند؟

هوش مصنوعی: در این دنیا نه مردی وجود دارد و نه زنی، بلکه فقط جنسیتی دیگر وجود دارد. پس آن مرد یا زن واقعی کجا هستند؟

هوش مصنوعی: در بیان ارادت و بندگی، کسی را مانند من که با دل آزاد و خالص باشد، نمی‌توان یافت.

هوش مصنوعی: سنگ در بر می‌دود و دنیا همچون آبی روان است. کجا می‌توانم لذتی بیابم یا دلی شاد و روشن؟

هوش مصنوعی: خاقانی با ناپختگی سخن می‌گوید، در حالی که تجربه و دانش به او می‌آموزد که در چنین شرایطی نباید به سادگی قضاوت کرد یا عواقب کار را نادیده گرفت.