گنجور

شمارهٔ ۴۹

دو گوش سخت کن و بیهده سخن مشنو
مباش رنجه که ایشان بسند گوش سرای
به خارپشت نگه کن که از درشتی موی
به پوست او نکند طمع پوستین پیرای

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: مهرداد بیات

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دو گوش سخت کن و بیهده سخن مشنو
مباش رنجه که ایشان بسند گوش سرای
هوش مصنوعی: دو گوش خود را تمرکز کن و به حرف‌های بی‌فایده گوش نده. خود را خسته نکن؛ زیرا آنها به اندازه کافی از نغمه‌های زیبا برخوردارند.
به خارپشت نگه کن که از درشتی موی
به پوست او نکند طمع پوستین پیرای
هوش مصنوعی: به خارپشت دقت کن که با وجود داشتن موی درشت، هرگز به پوست خود مطمعن نمی‌شود و از آن برای پوشش استفاده نمی‌کند.