هوش مصنوعی: در این مقام والای شما، تا ابد باد خوش شانسی و عدالت بر روزگار و سرنوشت حاکم باشد.

هوش مصنوعی: فرصت برای مهربانی و دوستی بسیار زیاد است، اما به طور عجیبی احساس ناراحتی می‌کنم. می‌خواهم حال و هوایی عوض کنم و هر چه پیش آید، پیش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار! چهار ماه است که من هیچ وقتی از غم و دوری شما آزاد نبوده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر هزاران بار غم‌های من را بر کوه بگذاری، در نتیجه مانند سوزنی خواهد بود که در دست خیاطی که با زر کار می‌کند، درون تخم‌مرغ فولادی گم می‌شود.

هوش مصنوعی: من انتظار برتری ندارم و از این وضعیت بی‌خبر و خاموش راضی‌ام، چرا که سرنوشت من بر روی اساس حال نیکو بنا شده است.

هوش مصنوعی: من در آستان تو هستم و تمام عمرم در این راه صرف شده است. حتی یک لحظه هم نتوانستم از هنرهای خود لذت ببرم.

هوش مصنوعی: من با اشک‌های خود نهال علم و هنر را بسیار پرورش دادم و هرگز به خاطر زحماتم تلاشم را پس نگرفتم.

هوش مصنوعی: من خود را در پیشگاه تو، تحسین نمی‌کنم، اما تو هم مرا به خوبی می‌شناسی و به نیکی می‌دانی که کدام نهاد و شخصیت دارم.

هوش مصنوعی: من هرگز فراتر از این نقطه نرفته‌ام، که به یاد دارندۀ زمانه، مادرم مرا در این زمان به دنیا آورد.

هوش مصنوعی: جز در خدمت تو، کسی به بندگی نخواهد آمد. هرکجا که تحقیق کنند درباره اصل و نژاد، به تو توجه نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: ترازو مانند یک ترازوی دقیق، در برابر افراد پست و بی‌ارزش، نه زمین را به احترام بوسه می‌زند و نه حرفی می‌زند.

هوش مصنوعی: هیچ حسودی در زندگی‌ام به من تعرض نکرد، زیرا زمان هیچ برتری خاصی برای او نسبت به من ایجاد نکرده بود.

هوش مصنوعی: از آسیب‌های روزگار نجات یافته، هر کس که مرتکب خطایی شده، به درگاه تو پناه آورده است.

هوش مصنوعی: از سرنوشت من است که با پاکی و بی‌گناهی، همیشه از کمترین انسان‌ها ظلم و ستم می‌چشم.

هوش مصنوعی: چگونه دشمن توانسته است با تمام احتیاط و ثبات رأی بالای تو را متزلزل کند؟ واقعاً تحسین برانگیز است!

هوش مصنوعی: بدان خدایی که همیشه قدرت و سلطه‌اش برقرار است، جلادی که قهر او دوستی و مرتبه‌ی بالای قباد را به خاک و خاکستری بدل کرد.

هوش مصنوعی: به لطف خداوند، تنها به جهت رحمت برای جهانیان، پیامبر محمد عربی را به دنیا فرستاد.

هوش مصنوعی: به خاک پای فردی که به خاطر دانش و عدالتش، دین و ملت را از مکانت زیبا کرده، باید ارزش و احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: من به چیزهایی که درباره من گفتند، نه به قصد بد پاسخ داده‌ام و نه اجازه دادم که بر من تأثیر بگذارد، و حالا هم به این موضوع فکر نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: خداوند را شکر، که چقدر خدمات پیشین می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند و فسادها را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: چرا اینطور شد؟ چه چیزی باعث این وضعیت شد؟ من چه کرده‌ام که بخشش تو نتوانست جلوی آن مقام را بگیرد؟

هوش مصنوعی: ای گناهی که مرتکب شدم، لطفاً مرا ببخش و نگران نباش، زیرا هم ذات تو بخشنده است و هم اراده‌ات نیکو.

هوش مصنوعی: زمانی که قدرت تو کاهش یابد و دیگر نتوانی از خود در برابر دشمنان دفاع کنی، من نیز سلاحم را کنار می‌گذارم.

هوش مصنوعی: دشمنان هرچند من را سرزنش می‌کنند، اما از نظر مالی برایم ضرری ندارد، زیرا نعمت و موهبت تو همیشه پابرجاست.

هوش مصنوعی: اگر محبت و محبت تو نباشد، چگونه ممکن است که انسانی با چنین بدبینی و دشمنی نسبت به دیگران، بتواند به زندگی ادامه دهد؟

هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که در مقابل باطل و نادرستی‌ها هیچ‌گونه فایده‌ای ندارد که تلاش کنم، زیرا تو، که در واقع نماد حقیقت و راستی هستی، هیچ گاه به فریاد من نمی‌رسی. در واقع، بیان می‌شود که تلاش در برابر نادرستی‌ها بی‌فایده است وقتی که حقیقتی به اندازه تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: برای تو آرزوی خوشبختی دارم و برای خودم آرزوی صبر، چرا که در این دنیا مشکلات زیادی به مراتب سخت‌تر از این وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر کارهایم خوب شود، به خاطر توست و اگر نه، از خداوند می‌خواهم که به دل‌های غمگین صبر عطا کند.