هوش مصنوعی: خدای بزرگ، اسبی که به کلیم (موسی) بخشیده‌ای، به خاطر ناتوانی‌اش هرگز به سمت نسیم نرفته است.

هوش مصنوعی: انسان همیشه در تلاش است و از تلاش‌های خود به مقامی می‌رسد. او با تکیه بر زنجیره پشتکار و زحماتی که کشیده، در موقعیت جدیدی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر قدمی که برمی‌داریم به‌جای خود، زمان به آرامی و به صورت محسوس در حال گذر است و این گذر زمان را می‌توان در ریتم زندگی و روزها مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر این که طبیعتش تنبل شده و از راه ترسیده، مثل افعی خود را از مسیر و راه خارج می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر اسب مرا ندیده بود، افلاطون چنین دلیرانه نمی‌گفت که جهان همیشه بوده است.

هوش مصنوعی: کسی که در کارهایش نقص و مشکل دارد و مدام دچار اشتباه می‌شود، در واقع هیچ‌کس از اسب‌های خوب-trained و با آموزش مناسب او بهتر نیست.

هوش مصنوعی: او به زمین نشسته و وقتی سرش را از حالت سکندری بلند کرد، مانند کسی که دگرگون شده به چوب تکیه داده است و گویی کلیم (موسی) نشسته است.

هوش مصنوعی: چقدر ضربه‌ای که از آن صنعت خدایی خورده، که به این اندازه سرش را به دمش تقدیم کرده است.

هوش مصنوعی: پل صراط آنقدر باریک شده که اهل محشر بر روی آن در هراس و نگرانی هستند و به همین خاطر همچون یالی ناپایدار در اهتزاز است.