هوش مصنوعی: کیست که در این دنیا بتواند گرانی‌ها و مشکلات مرا برطرف کند؟ من اکنون مانند گلی هستم که با فساد و بی‌پوششی در این عالم حاضر شده‌ام.

هوش مصنوعی: گریه و اشک‌های پشیمانی‌ام در دامن آلوده‌ام جمع شده و این باعث شده تا نابالابالی‌ام به پاکدامنی تبدیل شود.

هوش مصنوعی: من را در بخشش و سخاوت مشکلی ایجاد نمی‌کند، زیرا هر مژه‌ام مانند دستی دیگر است که در حال افشاندن گوهر و ارزش‌ها به سمت دیگران است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و احساساتی که در دل دارم، ذهن و جانم پر از یادآوری و تجربه‌های عاشقانه شده است و حالا تمام آنچه که در سر دارم، مانند یادداشت‌هایی روی یک صفحه خالی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: چقدر باید به عیب‌های دیگران بی‌توجه باشم و سرم را زیر برف کنم، در حالی که زندان من به خاطر کسی است که به من نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر ارتباط با معشوق مانند حبابی در دریای وصال، ناگهان شکست و حالا تمام وجودم ویران شده است.

هوش مصنوعی: اگر این آسمان پست و ظالم بر بیدلان تنگ بگیرد، دامانش مرا فریب می‌دهد و به دنبالش می‌گردم.