هوش مصنوعی: بدون گل رخسار تو، زندگی برایم بی‌معناست؛ چرا که از هر لاله‌ی این باغ، بوی خون من به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: در شب‌ها به خاطر انتظارش، فشار غم را تحمل می‌کنم و به شدت ناراحت هستم، به گونه‌ای که مانند شمعی می‌شوم که در حال ذوب شدن است و وجودم به شدت تحت تاثیر این غم قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: افراط در ظرافت و نازکی می‌تواند زیبایی سحرآمیز یک جمع را تحت‌الشعاع قرار دهد، همان‌طور که وقتی موی کمر در مجلس نمایان شود، تاثیر آن فوراً مشهود است.

هوش مصنوعی: گل به زیبایی و لطافت خود اشاره دارد و با سرشت شادابش باده‌نوشان را که در حال لذت بردن هستند تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این میان، راز دل را با رنگ و حالتی شبیه غنچه به زبان می‌آورد. به عبارتی، زیبایی گل و حالتی که در آن دارد باعث می‌شود احساسات و رازهای درون انسان‌ها به زبان بیاید.

هوش مصنوعی: صدای ناله‌ام به اندازه‌ای قوی شده که مانند صدای تار چنگ است؛ اگر به لبم دست بزنی، از شدت رنج و درد فریاد بلند می‌زنم.